Polsk-Svensk ordbok »

sum betyder på svenska

PolskaSvenska
sum (ichtiologia, ichtiologiczny) duża ryba drapieżna z charakterystycznymi wąsami;
noun

mal [~en ~ar]substantiv

suma (matematyka, matematyczny) wynik dodawania

summa

suma pewna ilość pieniędzy

summa

sumak (botanika, botaniczny) Rhus, rodzaj roślin należący do rodziny nanerczowatych i obejmujący ok. 250 gatunków;

sumaksläktet

sumak (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) przyprawa z sumaka (1.1) o kwaśnym smaku

sumaksläktet

sumaryczny adjective

summarisk [~t ~a]adjektiv

Sumatra (geografia, geograficzny) indonezyjska wyspa w archipelagu Wielkich Wysp Sundajskich;

Sumatra

Sumer (geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) starożytna kraina leżąca w południowej Mezopotamii;
noun

Sumer [~en ~er]substantiv

sumeryjski (historia, historyczny, historycznie) związany z Sumerem albo Sumeryjczykami, dotyczący Sumeru albo Sumeryjczyków
adjective

sumerisk [~t ~a]adjektiv

sumeryjski (językoznawstwo, językoznawczy) język sumeryjski;

sumeriska

sumienie noun
wewnętrzne odczucie pozwalające rozróżniać dobro i zło

samvete [~t ~n]substantiv

sumienność noun
cecha osoby, która rzetelnie wypełnia swoje obowiązki

samvetsgrannhet [~en]substantiv

sumienny adjective
skrupulatnie wywiązujący się z podjętych obowiązków

samvetsgrann [-grant ~a]adjektiv

sumienny adjective
wykonywany dokładnie, rzetelnie

samvetsgrann [-grant ~a]adjektiv

sumik karłowaty (ichtiologia, ichtiologiczny) ryba z gatunku (1.1)

dvärgmal

sumo (sport, sportowy) rodzaj zapasów, japoński sport narodowy;
noun

sumobrottning [~en]substantiv

sumować verb
dodawać, podliczać

addera [~de ~t]verb

czyste sumienie poczucie, że zachowało się w sposób właściwy moralnie i uczciwy

ha rent mjöl i påsen

konsument (handel, handlowy) nabywca lub użytkownik towarów, usług, zasobów lub dóbr;
noun

förbrukare [~n; pl. ~, best. pl. förbrukarna]substantiv

konsument [~en ~er]substantiv

konsumować verb
nabywać i użytkować coś, zużywać

förbruka [~de ~t]verb

konsumować verb
spożywać, jeść

konsumera [~de ~t]verb

konsumpcja noun
zużywanie dóbr w celu zaspokojenia określonych potrzeb; kupowanie, nabywanie, używanie, użytkowanie, zużycie, wykorzystanie

förbrukning [~en ~ar]substantiv

förtäring [~en]substantiv

åtgång [~en]substantiv

konsumpcjonizm (socjologia, socjologiczny) postawa polegająca na nieusprawiedliwionej rzeczywistymi potrzebami konsumpcji dóbr materialnych i usług, a także pogląd głoszący uznawanie konsumpcji za wyznacznik jakości życia;
noun

konsumism [~en]substantiv

mieć czyste sumienie

ha rent mjöl i påsen

nadkonsumpcja (socjologia, socjologiczny) zjawisko masowego wydawania pieniędzy ponad możliwości finansowe
noun

överkonsumtion [~en]substantiv

podsumowanie noun
krótkie, ogólne przedstawienie jakiejś sprawy

sammandrag [~et; pl. ~]substantiv

sumé podsumowanie, streszczenie

abstrakt

w sumie na moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia

allt som allt

sammanlagt

sammantaget

summa summarum

totalt

w sumie adverb
na moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia

inallesadverb

wyrzut sumienia noun
odczuwanie winy po zrobieniu czegoś złego

ruelse [~n ~r]substantiv

samvetskval [~et; pl. ~]substantiv

självförebråelse [~n ~r]substantiv