sad w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| przesadnie w sposób przesadny; nadmiernie, zbytnio | |
| przesadny adjective taki, który przesadza, charakteryzuje się przesadą | överdriven [-drivet -drivna]adjektiv |
| przesądny adjective wierzący w przesądy; też: będący objawem przesądów | vidskeplig [~t ~a]adjektiv |
| przesądzać (dawniej, dawny) wydawać ostateczny wyrok noun | undergång [~en ~ar]substantiv |
| przesadzać (ogrodnictwo, ogrodniczy) wykopywać roślinę z ziemi lub wyjmować z doniczki, aby posadzić ją w innym miejscu lub innym pojemniku | |
| przesadzać (ogrodnictwo, ogrodniczy) wykopywać roślinę z ziemi lub wyjmować z doniczki, aby posadzić ją w innym miejscu lub innym pojemniku verb | omplantera [~de ~t]verb |
| przesadzać kazać komuś, aby siadł w innym miejscu | |
| przesadzać verb kazać komuś, aby siadł w innym miejscu | flytta [~de ~t]verb |
| przesądzać verb osądzać z góry | avdöma [-dömde -dömt]verb |
| przesadzać przedstawiać coś poważniejszym, większym, niż jest w rzeczywistości | |
| przesadzać verb przedstawiać coś poważniejszym, większym, niż jest w rzeczywistości | överdriva [-drev, -drivit, -driven -drivet -drivna, pres. -driver]verb överskatta [~de ~t]verb |
| przesadzać verb przekraczać jakąś granicę, przeginać w czymś | överdriva [-drev, -drivit, -driven -drivet -drivna, pres. -driver]verb |
| przysadka mózgowa (anatomia, anatomiczny) gruczoł dokrewny, którego funkcją jest wytwarzanie i wydzielanie hormonów; noun | hypofys [~en ~er]substantiv |
| rozsądek noun intelektualna cecha człowieka oznaczająca umiejętność działania i podejmowania decyzji; | förnuft [~et]substantiv |
| rozsądny adjective taki, który charakteryzuje się rozsądkiem; postępuje lub myśli rozsądnie; jest rozważny | förnuftig [~t ~a]adjektiv förståndig [~t ~a]adjektiv klok [~t ~a]adjektiv omdömesgill [~t ~a]adjektiv rationell [~t ~a]adjektiv resonabel [~t resonabla]adjektiv |
| sprawa sądowa noun | mål [~et; pl. ~]substantiv |
| usadzić verb | däcka [~de ~t]verb |
| uzasadniać verb podawać argumenty, powody lub dowody na słuszność lub prawdziwość czegoś | argumentera [~de ~t]verb belägga [belade, belagt, belagd n. belagt, pres. belägger]verb bestyrka [bestyrkte bestyrkt]verb legitimera [~de ~t]verb motivera [~de ~t]verb rättfärdiga [~de ~t]verb |
| uzasadnienie noun zbiór argumentów, powodów, motywów i dowodów wyjaśniających jakieś działanie | rättfärdigande [~t ~n]substantiv |
| uzasadniony adjective oparty na słusznych podstawach, mający obiektywne uzasadnienie | befogad [befogat ~e]adjektiv berättigad [berättigat ~e]adjektiv legitim [~t ~a]adjektiv rättmätig [~t ~a]adjektiv tillbörlig [~t ~a]adjektiv |
| w zasadzie …komunikuje iż wyrażony sąd jest bliski rzeczywistości mimo pewnych przesłanek przemawiających przeciwko | |
| wsadzać (potocznie, potoczny) zamykać w więzieniu | |
| wsadzać pomagać usadowić się |
