sad w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| jajko sadzone (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) jajko usmażone na patelni bez jego rozmącania, ze ściętym białkiem i półpłynnym żółtkiem | |
| nasada część, na której coś jest osadzone czy umocowane, stanowiąca podstawę | |
| nasada część nasadzona na coś | |
| nasadka (fotografia) pryzmat nakładany na obiektyw aparatu fotograficznego noun | exekution [~en ~er]substantiv |
| nasadka noun | ansats [~en ~er]substantiv |
| nierozsądnie w sposób nierozsądny | |
| nierozsądny adjective bez rozsądku | orimlig [~t ~a]adjektiv |
| nieuzasadniony adjective nie mający uzasadnienia, nie mający usprawiedliwienia | grundlös [~t ~a]adjektiv |
| obsada (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) zespół ludzi, który wciela się w role w sztuce, filmie, przedstawieniu baletowym, kabaretowym, operowym itp. noun | rollbesättning [~en ~ar]substantiv |
| obsada noun | besättning [~en ~ar]substantiv |
| obsadzić (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) (teatrologia, teatr, teatrologiczny, teatralny) dać rolę w jakimś przedstawieniu, filmie verb | besätta [besatte, besatt, besatt n. besatt, pres. besätter]verb |
| obsadzić (ogrodnictwo, ogrodniczy) posadzić rośliny na jakiejś wyznaczonej powierzchni | |
| osad (chemia, chemiczny) substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego; noun | avlagring [~en ~ar]substantiv bottensats [~en ~er]substantiv drägg [~en]substantiv fällning [~en ~ar]substantiv grums [~et]substantiv sediment [~et; pl. ~]substantiv |
| osada (sport, sportowy) załoga łodzi sportowej, sanek lub bobsleja noun | besättning [~en ~ar]substantiv |
| osada noun niewielkie, odosobnione skupisko zabudowań mieszkalnych | koloni [~n ~er]substantiv |
| osada noun ogół mieszkańców osady (1.1) | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
| osadnictwo (archeologia, archeologiczny) całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym; noun | kolonisation [~en ~er]substantiv |
| osadnik noun osiedlający się na mało zaludnionych terenach; także: taki, którego osiedlono na terenach mało zaludnionych | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
| osadzać (chemia, chemiczny) dodając odczynnik do roztworu, wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
| osadzać (chemia, chemiczny) tworzyć osad w roztworze; wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
| osadzać noun powodować naniesienie osadu, powstanie złóż czegoś | avlagring [~en ~ar]substantiv |
| osadzać verb tworzyć realia dla czegoś | erinra [~de ~t]verb |
| osadzać umieszczać coś gdzieś, mocować na czymś lub w czymś | |
| osadzać verb umieszczać kogoś gdzieś | erinra [~de ~t]verb |
| osadzanie (rzeczownik odczasownikowy) od osadzać noun | inbäddning [~en]substantiv |
| palisada (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) obronne ogrodzenie z pali, często zaostrzonych noun | palissad [~en ~er]substantiv |
| posada miejsce pracy dające stały dochód | |
| posądzać verb zarzucać komuś coś, obwiniać kogoś | anta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar, imper. -ta el. -tag]verb |
| posadzić verb umiejscowić na czymś | erinra [~de ~t]verb |
| posadzić noun umieścić sadzonki w ziemi | brajsubstantiv |
| pozasądowy adjective odbywający się bez udziału sądu | utomrättslig [~t ~a]adjektiv |
| przesąd noun praktyki wynikające z przesądu (1.1) | skrock [~et; pl. ~]substantiv |
| przesąd noun wiara w tajemnicze, nadprzyrodzone związki między zjawiskami, w fatalną moc słów, rzeczy i znaków; | skrock [~et; pl. ~]substantiv vidskepelse [~n ~r]substantiv |
| przesada noun wyolbrzymione przedstawianie czegoś, pojmowanie czegoś z nadmierną afektacją, nienaturalność | överdrift [~en ~er]substantiv |
