tända w języku polskim

Szwedzki	Polski
tända [tände, tänt, tänd n. tänt, pres. tänder] verb	rozpalać(przenośnie, przenośnia) (książkowy) czynić intensywnym jakieś uczucie verb włączyćverb zapalićverb wzniecić ogień
tändare [~n; pl. ~, best. pl. tändarna] substantiv	zapalniczkanoun mały pojemniczek z gazem (lub z benzyną) służący do zapalania, niecenia ognia;
antända [-tände, -tänt, -tänd n. -tänt, pres. -tänder] verb	podpalaćverb zapalaćverb zaświecićverb włączyć oświetlenie
cigarettändare [~n; pl. ~, best. pl. -tändarna] substantiv	lichtuga(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) barka portowa przeznaczona do rozładowania statku w celu zmniejszenia zanurzenia noun zapalniczkanoun mały pojemniczek z gazem (lub z benzyną) służący do zapalania, niecenia ognia;
i slutändan	koniec końców(związek frazeologiczny) ostatecznie ostateczniewreszcie, w końcu w końcuostatecznie, wreszcie, nareszcie (najczęściej po długim czekaniu)

Historia wyszukiwania