słownik Polsko-Szwedzki »
osa w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| glosa noun uwaga, objaśnienie lub tłumaczenie trudniejszego zwrotu bądź wyrazu, dopisane ręcznie przez czytelnika lub kopistę danej książki zwykle między wierszami tekstu lub na marginesie | glossa [~n glossor]substantiv |
| glosariusz noun słownik dołączony do tekstu objaśniający przestarzałe lub obecnie rzadko używane wyrazy | ordlista [~n -listor]substantiv |
| hosanna (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) pierwotnie wezwanie do Boga o pomoc, współcześnie wykrzyknik stosowany jako radosna inwokacja; | |
| ikosaedr (geometria) dwudziestościan foremny noun | ikosaeder [~n ikosaedrar]substantiv |
| izoglosa (językoznawstwo, językoznawczy) linia na mapie wyznaczająca zasięg danej cechy językowej | |
| kałamarnica kolosalna | |
| kolosalny adjective bardzo duży; wielki | kolossal [~t ~a]adjektiv |
| komosa biała noun | svinmålla [~n -mållor]substantiv |
| kosa (rolnictwo, rolniczy) narzędzie do ścinania zbóż, traw itp.: ostrze na długim kiju; noun | lie [~n liar]substantiv |
| kosaciec noun | iris [~en ~ar]substantiv |
| kosarz (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) pajęczak o bardzo długich odnóżach; noun | lockespindel [~n -spindlar]substantiv |
| monosacharyd (biochemia, biochemiczny) związek organiczny, bezbarwna, krystaliczna substancja tworzona przez rośliny w procesie fotosyntezy; | |
| nieżyt nosa | |
| nosacizna (weterynaria, weterynaryjny) przewlekła, zakaźna i zaraźliwa choroba zwierząt nieparzystokopytnych; noun | snor [~et]substantiv |
| nosacz | |
| nosacz sundajski (zoologia, zoologiczny) Nasalis larvatus Wurmb, wielkonosa małpa występująca na Borneo; | |
| nosaty adjective mający wielki nos | nyfiken [-fiket -fikna]adjektiv |
| posada miejsce pracy dające stały dochód | |
| posądzać verb zarzucać komuś coś, obwiniać kogoś | anta [-tog, -tagit, -tagen -taget -tagna, pres. -tar, imper. -ta el. -tag]verb |
| posadzić verb umiejscowić na czymś | erinra [~de ~t]verb |
| posadzić noun umieścić sadzonki w ziemi | brajsubstantiv |
| posąg (sztuka) rzeźba przedstawiająca człowieka lub zwierzę noun | staty [~n ~er]substantiv |
| posag noun rzeczy, które panna dostawała dawniej od rodziców, kiedy wychodziła za mąż | hemgift [~en ~er]substantiv |
| rosa krople wody osadzające się na ziemi i roślinach | |
| starosaksoński (językoznawstwo, językoznawczy) dotyczący języka starosaksońskiego (1.1) | |
| starosaksoński (językoznawstwo, językoznawczy) wymarły język zachodniogermański używany przez Anglów i Sasów we wczesnym średniowieczu, przodek języka średnio-dolno-niemieckiego; | |
| stokłosa (botanika, botaniczny) bromus L., rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych; noun | losta [~n lostor]substantiv |
| szosa noun rodzaj drogi o utwardzonej powierzchni, po której poruszają się pojazdy | landsväg [~en ~ar]substantiv |
| uosabiać verb nadawać cechy ludzkie obiektom lub zjawiskom | förkroppsliga [~de ~t]verb |
| uposażenie noun | lön [~en ~er]substantiv |
| utrzeć nosa verb | kväsa [kväste kväst]verb |
| wyposażać verb dostarczać coś potrzebnego do funkcjonowania | utrusta [~de ~t]verb |
| wyposażenie (rzeczownik odczasownikowy) od wyposażyć noun | våda [~n vådor]substantiv |
| wyposażenie noun narzędzia, urządzenia i inne przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś | utrustning [~en ~ar]substantiv |
| wyposażyć dać posag córce wychodzącej za mąż | |
| wyposażyć verb zaopatrzyć w przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś lub do wykonywania czegoś | utrusta [~de ~t]verb |
| zachodniosaharyjski (geografia, geograficzny) związany z Saharą Zachodnią | |
| zadzierać nosa być zarozumiałym | |
| zadzierający nosa adjective | mallig [~t ~a]adjektiv |
