osa w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| osa (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Vespula, uskrzydlony owad o żółto-czarnym ubarwieniu, posiadający żądło; noun | geting [~en ~ar]substantiv |
| osad (chemia, chemiczny) substancja nierozpuszczalna, wydzielająca się z roztworu w postaci ciała stałego; noun | avlagring [~en ~ar]substantiv bottensats [~en ~er]substantiv drägg [~en]substantiv fällning [~en ~ar]substantiv grums [~et]substantiv sediment [~et; pl. ~]substantiv |
| osada (sport, sportowy) załoga łodzi sportowej, sanek lub bobsleja noun | besättning [~en ~ar]substantiv |
| osada noun niewielkie, odosobnione skupisko zabudowań mieszkalnych | koloni [~n ~er]substantiv |
| osada noun ogół mieszkańców osady (1.1) | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
| osadnictwo (archeologia, archeologiczny) całokształt działalności grup ludzkich wywołujący zmiany w środowisku geograficznym; noun | kolonisation [~en ~er]substantiv |
| osadnik noun osiedlający się na mało zaludnionych terenach; także: taki, którego osiedlono na terenach mało zaludnionych | bosättare [~n; pl. ~, best. pl. -sättarna]substantiv |
| osadzanie (rzeczownik odczasownikowy) od osadzać noun | inbäddning [~en]substantiv |
| osadzać (chemia, chemiczny) dodając odczynnik do roztworu, wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
| osadzać (chemia, chemiczny) tworzyć osad w roztworze; wytrącać osad verb | påskynda [~de ~t]verb |
| osadzać noun powodować naniesienie osadu, powstanie złóż czegoś | avlagring [~en ~ar]substantiv |
| osadzać verb tworzyć realia dla czegoś | erinra [~de ~t]verb |
| osadzać umieszczać coś gdzieś, mocować na czymś lub w czymś | |
| osadzać verb umieszczać kogoś gdzieś | erinra [~de ~t]verb |
| Osaka (geografia, geograficzny) miasto w Japonii leżące w południowo-zachodniej części wyspy Honsiu, w regionie Kinki; | |
| osamotniały opuszczony przez innych, żyjący w samotności | |
| osamotniona adjective | ensam [~t ~ma]adjektiv |
| osamotnione adjective | ensam [~t ~ma]adjektiv |
| osamotniony adjective | allenaadjektiv |
| alka krzywonosa noun | tordmule [~n -mular]substantiv |
| anglosaski poprzednik nowoczesnego języka angielskiego; | |
| anglosaski związany z językiem anglosaskim (1.1) | |
| anglosaski adjective związany z językiem anglosaskim (1.1) | anglosaxisk [~t ~a]adjektiv |
| anglosaski związany z krajami, gdzie mówi się po angielsku (zazwyczaj dotyczy Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii) | |
| anglosaski adjective związany z krajami, gdzie mówi się po angielsku (zazwyczaj dotyczy Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii) | anglosaxisk [~t ~a]adjektiv |
| bosak (technologia, technika, techniczny) zaostrzony, długi drąg z hakiem używany w pożarnictwie i żeglarstwie, również jako prymitywna broń drzewcowa; noun | båtshake [~n -hakar]substantiv |
| chusteczka do nosa noun kawałek delikatnej tkaniny lub papieru służący do higieny jamy nosowej i twarzy | näsduk [~en ~ar]substantiv |
| dolnosaksoński | |
| dosadny adjective mocny, wyraźny w formie przekazu; daleki od subtelności | enfärgad [-färgat ~e]adjektiv |
| dosadny adjective przekraczający granicę dobrego smaku; daleki od subtelności | obearbetad [obearbetat ~e]adjektiv |
| fosa (wojskowość, wojskowy) (historia, historyczny, historycznie) zapora w postaci rowu otaczającego umocnienia; noun | vallgrav [~en ~ar]substantiv |
| glosa (językoznawstwo, językoznawczy) adnotacja zawierająca objaśnienia gramatyczne, umieszczona w tekście językoznawczym zwykle między zdaniem oryginalnym a jego tłumaczeniem, ułatwiająca zrozumienie struktury języka; noun | glossa [~n glossor]substantiv |
| glosa (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) komentarz do dokumentu sądowego; noun | glossa [~n glossor]substantiv |
| glosa noun uwaga, objaśnienie lub tłumaczenie trudniejszego zwrotu bądź wyrazu, dopisane ręcznie przez czytelnika lub kopistę danej książki zwykle między wierszami tekstu lub na marginesie | glossa [~n glossor]substantiv |
