nie- w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| niedopuszczalny adjective | olovlig [~t ~a]adjektiv |
| niedorozwinięty (potocznie, potoczny) (psychologia, psychologiczny) opóźniony lub zahamowany w rozwoju umysłowym adjective | utvecklingsstörd [-stört ~a]adjektiv |
| niedorzeczność noun coś bez sensu, nie mające uzasadnienia | absurditet [~en ~er]substantiv |
| niedorzeczny nie do rzeczy, niemający sensu | barock [~en] grotesk [~t, ~a] |
| niedorzeczny adjective nie do rzeczy, niemający sensu | absurd [absurt ~a]adjektiv galen [galet galna]adjektiv idiotisk [~t ~a]adjektiv orimlig [~t ~a]adjektiv |
| niedościgły adjective taki, któremu nie da się dorównać | ouppnåelig [~t ~a]adjektiv |
| niedościgniony adjective taki, któremu nie da się dorównać | makalös [~t ~a]adjektiv |
| niedoskonałość noun brak doskonałości | ofullkomlighet [~en ~er]substantiv |
| niedoskonały adjective niepozbawiony wad; posiadający słabe strony | bristfällig [~t ~a]adjektiv ofullkomlig [~t ~a]adjektiv |
| niedostateczny (książkowy) niewystarczający, zbyt mały, niespełniający wymagań adjective | otillräcklig [~t ~a]adjektiv |
| niedostateczny (urzędowy) (edukacja, edukacyjny) najniższa ocena szkolna, stopień niedostateczny verb | svika [svek, svikit, sviken sviket svikna, pres. sviker]verb |
| niedostateczny adjective | knaper [~t knapra]adjektiv |
| niedostatek noun | tillkortakommande [~t ~n]substantiv |
| niedostatek noun brak środków do życia | fåtalighet [~en]substantiv |
| niedostatek noun zbyt mała ilość | avsaknad [~en]substantiv |
| niedostępny adjective taki, do którego nie ma dostępu, do którego nie każdy może dotrzeć | oåtkomlig [~t ~a]adjektiv |
| niedoświadczony adverb | ovanadverb |
| niedoświadczony adjective niemający doświadczenia w określonej dziedzinie | oerfaren [oerfaret oerfarna]adjektiv |
| niedoszły noun o człowieku: taki, który nie osiągnął zamierzonego celu | wannabe [~n; pl. ~s]substantiv |
| niedotlenienie (fizjologia, fizjologiczny) stan wynikły z niedostarczenia organizmowi dostatecznej ilości tlenu noun | syrebrist [~en]substantiv |
| niedouczony noun mający gruntowne braki w wiedzy na jakiś temat | analfabet [~en ~er]substantiv |
| niedowidzący adjective | skumögd [-ögt ~a]adjektiv |
| niedowierzanie (rzeczownik odczasownikowy) od nie dowierzać noun | klentrogenhet [~en]substantiv |
| niedozwolony adjective | olovlig [~t ~a]adjektiv |
| niedożywienie noun nieprawidłowy stan organizmu będący skutkiem trwającego przez dłuższy czas niedoboru składników pokarmowych, wynikający z niedoboru określonych składników odżywczych w pokarmach lub z niewielkiej ilości spożywanych pokarmów | undernäring [~en]substantiv |
| niedrożność noun zator, brak drożności – swobodnego przepływu w przewodzie, rurze itd. | lås [~et; pl. ~]substantiv |
| niedużo niewiele, mało | |
| niedyskretny adjective | indiskret [n. ~, ~a]adjektiv |
| niedysponowany adjective | krank [~t ~a]adjektiv |
| niedziela noun siódmy i ostatni dzień tygodnia; | söndag [~en el. vard. -dan; pl. ~ar]substantiv |
| Niedziela Palmowa (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ostatnia niedziela przed Wielkanocą rozpoczynająca Wielki Tydzień; noun | palmsöndag [~en ~ar]substantiv |
| niedzielny noun odbywający się w niedzielę (niedziele), nawiązujący do niedzieli | söndag [~en el. vard. -dan; pl. ~ar]substantiv |
| niedzielny kierowca (żartobliwie) słaby kierowca, który rzadko jeździ samochodem (zwykle w dni świąteczne) noun | söndagsbilist [~en ~er]substantiv |
| niedźwiedź (zoologia, zoologiczny) duży, drapieżny ssak pokryty futrem z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae); noun | björn [~en ~ar]substantiv |
| niedźwiedź biały (zoologia, zoologiczny) (zobacz) niedźwiedź polarny noun | isbjörn [~en ~ar]substantiv |
