słownik Polsko-Szwedzki »
mocz w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| mocz (fizjologia, fizjologiczny) płynne resztki usuwane z organizmu zwierząt; | |
| mocz (fizjologia, fizjologiczny) płynne resztki usuwane z organizmu zwierząt; noun | urin [~en]substantiv |
| moczar (książkowy) teren podmokły noun | moras [~et; pl. ~]substantiv |
| moczary (hydrologia, hydrologiczny) (książkowy) tereny podmokłe | |
| mocznica (medycyna, medyczny) stan zatrucia ustroju produktami przemiany materii (m.in. mocznikiem) jako przejaw zaawansowanej niewydolności nerek, powodujący wiele przykrych objawów, jak np. męczliwość, wymioty, wyniszczenie, bóle głowy, świąd, obrzęk płuc, krwawienia itd.; noun | uremi [~n]substantiv |
| moczopędny adjective taki, który wywołuje wydzielanie moczu lub zwiększenie jego objętości | urindrivandeadjektiv |
| moczowód (anatomia, anatomiczny) parzysty przewód biegnący z miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego; | |
| moczowód (anatomia, anatomiczny) parzysty przewód biegnący z miedniczki nerkowej do pęcherza moczowego; noun | urinledare [~n; pl. ~, best. pl. -ledarna]substantiv |
| moczyć moczyć (1.1) samego siebie | |
| moczyć moczyć (1.1) siebie wzajemnie | |
| moczyć oddawać mimowolnie mocz | |
| moczyć powodować, że coś staje się mokre | blöta [blötte, blött] |
| moczyć verb powodować, że coś staje się mokre | fukta [~de ~t]verb |
| bakteriomocz (medycyna, medyczny) obecność bakterii w moczu; | |
| cewka moczowa (anatomia, anatomiczny) zakończenie układu moczowego, przez które na zewnątrz wyprowadzany jest mocz; noun | urinrör [~et; pl. ~]substantiv |
| krwiomocz (medycyna, medyczny) obecność krwi w moczu | |
| omocznia (biologia, biologiczny) jedna z błon płodowych; | |
| pęcherz moczowy (anatomia, anatomiczny) narząd wewnętrzny stanowiący zbiornik moczu noun | urinblåsa [~n -blåsor]substantiv |
| samoczynny adjective działający samoczynnie, bez udziału człowieka | automatisk [~t ~a]adjektiv |
| smoczek miękka zabawka dla małych dzieci przeznaczona do ssania; | napp [~et; pl. ~] |
| smoczyca | |
| układ moczowy (anatomia, anatomiczny) zespół narządów produkujących mocz i odprowadzających go z organizmu | |
| umoczyć uczynić coś mokrym, zanurzając w płynie | |
| wymoczek (potocznie, potoczny) mężczyzna blady, słaby, niemęski i wątły, najczęściej młody adjective | vek [~t ~a]adjektiv |
| zapalenie pęcherza moczowego (medycyna, medyczny) stan zapalny błony śluzowej pęcherza moczowego noun | blåskatarr [~en ~er]substantiv |
