Polski | Szwedzki |
---|---|
konstytucja (biologia, biologiczny) stan organizmu zwierzęcia uwarunkowany jakością tkanek, czynnością narządów wewnętrznych i regulacyjną działalnością gruczołów dokrewnych; noun | konstitution [~en ~er]substantiv |
konstytucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, który zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie; | grundlag [~en, ~ar] |
konstytucja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) akt prawny, określany także jako ustawa zasadnicza, który zazwyczaj ma najwyższą moc prawną w systemie źródeł prawa w państwie; noun | konstitution [~en ~er]substantiv |