Polski | Szwedzki |
---|---|
kara dolegliwość wymierzona jako sankcja | |
kara cielesna kara mająca na celu zadanie bólu fizycznego osobie karanej; | |
kara śmierci (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) kara polegająca na pozbawieniu życia sprawcy przestępstwa; noun | dödsstraff [~et; pl. ~]substantiv |
karabin (wojskowość, wojskowy) indywidualna broń strzelecka o długiej lufie; noun | gevär [~et; pl. ~]substantiv |
karabin maszynowy (wojskowość, wojskowy) zespołowa broń samoczynna zasilana amunicją o kalibrze do 20 mm; noun | kulspruta [~n -sprutor]substantiv maskingevär [~et; pl. ~]substantiv |
karabinek noun indywidualna broń strzelecka o lufie krótszej niż w karabinie; | karbin [~en ~er]substantiv |
karabińczyk (technologia, technika, techniczny) (geologia, geologiczny) (jubilerstwo, jubilerski) rodzaj zaczepu w postaci pierścienia z otwieranym zamkiem z jednej strony, używanego do zaczepiania różnych przedmiotów, np. kluczy, zapinania łańcuszków itp.; noun | karbin [~en ~er]substantiv |
Karaczajo-Czerkiesja (geografia, geograficzny) (administracja) jedna z republik wchodzących w skład Federacji Rosyjskiej; | |
karaczajsko-bałkarski (językoznawstwo, językoznawczy) język karaczajsko-bałkarski; | |
karaczan wschodni (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Blatta orientalis, synantropijny gatunek owada z rodziny karaczanowatych; noun | kackerlacka [~n kackerlackor]substantiv |
Karaczi (geografia, geograficzny) największe miasto Pakistanu, położone w południowej części kraju; | |
karafka noun rodzaj butelki z wąską szyjką; | karaff [~en ~er]substantiv |
karaibski adjective dotyczący Karaibów (obszaru) lub Morza Karaibskiego | karibisk [~t ~a]adjektiv |
Karaiby (geografia, geograficzny) rejon pomiędzy kontynentami Ameryk; | |
karaka (marynarka) typ dawnego statku transportowego; | |
karakal stepowy (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Caracal caracal Schreber, gatunek ssaka z rodziny kotowatych, występujący w Afryce południowo-zachodniej Azji; | |
karakal stepowy (zoologia, zoologiczny) kot z gatunku karakali stepowych (1.1) | |
karakałpacki (językoznawstwo, językoznawczy) język karakałpacki; | |
Karakałpak (etnografia, etnograficzny) członek narodu zamieszkującego na południe od Jeziora Aralskiego, zwłaszcza w Karakałpacji; | |
Karakorum (geografia, geograficzny) łańcuch górski na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin, drugi po Himalajach pod względem wysokości na Ziemi; | |
karakuł (zoologia, zoologiczny) owca pochodzenia azjatyckiego, której jagnię ma sierść zwiniętą w charakterystyczne loki; | |
karalność (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) cecha tego, co karalne noun | straffbarhet [~en]substantiv |
karalność (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) fakt, że ktoś był wcześniej karany przez sąd noun | straffbarhet [~en]substantiv |
karalny adjective taki, który podlega karze | straffbar [~t ~a]adjektiv |
karaluch (systematyka) (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Blatta orientalis, duży, żyjący w siedliskach ludzkich owad żywiący się produktami spożywczymi; noun | bobba [~n bobbor]substantiv kackerlacka [~n kackerlackor]substantiv |
karaoke (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) śpiewanie znanych piosenek do odtwarzanej z taśmy melodii w przeznaczonych do tego lokalach noun | karaoke [~n]substantiv |
karat noun jubilerska jednostka masy równa 0,2 g, stosowana do mierzenia masy kamieni szlachetnych i pereł; | karat [~en; pl. ~]substantiv |
karate (sport, sportowy) japońska sztuka walki; noun | karate [~n]substantiv |
karawan pojazd do przewozu trumny ze zwłokami | |
karawan noun pojazd do przewozu trumny ze zwłokami | likbil [~en ~ar]substantiv |
karawana noun wielbłądzia ekspedycja transportowa lub pielgrzymkowa na pustyni; | karavan [~en ~er]substantiv |
karawanseraj (historia, historyczny, historycznie) (architektura, architektoniczny) zajazd stanowiący miejsce postoju karawan, mający pomieszczenia dla podróżnych wraz ze składami na towary; noun | karavanseraj [~en ~er]substantiv |
karawela (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) jednopokładowy, dwu- lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie, używany od XV do XVII wieku; | |
karać verb wymierzać karę | bestraffa [~de ~t]verb straffa [~de ~t]verb |
karaś (systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Carassius carassius Linnaeus, gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych; noun | ruda [~n rudor]substantiv |
Ankara (geografia, geograficzny) miasto, stolica Turcji; | |
Górski Karabach (geografia, geograficzny) terytorium w Azji, na obszarze Kaukazu, będące przedmiotem sporu między Armenią i Azerbejdżanem; |