słownik Szwedzko-Polski »

flinta w języku polskim

SzwedzkiPolski
flinta [~n flintor] substantiv

krzemiennynoun
wykonany z krzemienia

krzemień(geologia, geologiczny) krzemionkowa, skrytokrystaliczna skała osadowa;
noun

krzesiwonoun
dawne narzędzie do rozniecania ognia;

skałka(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia
noun