Szwedzki | Polski |
---|---|
flinta [~n flintor] substantiv | krzemiennynoun krzemień(geologia, geologiczny) krzemionkowa, skrytokrystaliczna skała osadowa; krzesiwonoun skałka(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) krzemień w dawnej broni palnej używany do krzesania ognia |