słownik Polsko-Szwedzki »

iść w języku po szwedzku

PolskiSzwedzki
iść verb
poruszać się, zmieniać swoje położenie za pomocą nóg, nie tracąc przy tym ani na chwilę kontaktu z podłożem

[gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb

iść verb
udawać się w jakimś kierunku lub celem wykonania jakiejś czynności, część drogi pokonując pieszo

[gick, gått, gången gånget gångna, pres. går, pres. konjunktiv åld. gånge, pret. konjunktiv åld. ginge, imper. gå]verb

iść jak po maśle

gå som smort

iść jak z płatka

gå som smort

iść po linii najmniejszego oporu wybierać najprostsze, najłatwiejsze rozwiązanie, niewymagające trudu, wysiłku

följa minsta motståndets lag

iść pod rękę

kroka arm

iść ręka w rękę

kroka arm

iść spać udawać się na sen

gå till sängs

knyta sig

iść w górę verb

stiga [steg, stigit, stigen stiget stigna, pres. stiger]verb

iść w ślady

följa efter

dobrze iść verb

bära [bar, burit, buren buret burna, pres. bär]verb

kiść noun
pęk czegoś – owoców, kwiatów, przedmiotów

klase [~n klasar]substantiv

liść (botanika, botaniczny) element budowy sporofitu rośliny naczyniowej, pełniący funkcje odżywcze dzięki zawartości chlorofilu;
noun

blad [~et; pl. ~]substantiv

löv [~et; pl. ~]substantiv

liść laurowy (spożywczy) suszony liść wawrzynu szlachetnego używany jako przyprawa;
noun

lagerblad [~et; pl. ~]substantiv

nienawiść noun
silna niechęć, awersja, wrogość

hat [~et]substantiv

zawiść noun
uczucie silnej niechęci do osoby, której się czegoś zazdrości

avund [~en]substantiv