Szwedzki | Polski |
---|---|
bära [bar, burit, buren buret burna, pres. bär] verb | dobrze iśćverb dźwigaćverb nabawićverb nieśćverb nosićverb nosićverb poprowadzić(architektura, architektoniczny) nakreślić kierunek budowy poprowadzićverb taszczyć(potocznie, potoczny) nieść, ciągnąć z trudem coś (rzadziej kogoś), ciężkiego lub niewygodnego zdarzać sięverb |
bära bort | wynosićpodnosić coś i umieszczać poza jakimś obszarem |
bära eller brista | wóz albo przewózwyrażenie używane w trudnej sytuacji, gdy mając do wyboru dwie możliwości trzeba podjąć ostateczną decyzję |
bära ned | znosićprzemieszczać coś własnymi siłami w dół |
bära ner | znosićprzemieszczać coś własnymi siłami w dół |
bära sig | opłacaćbyć wartym określonych kosztów |
bära sig åt | zachowywaćpostępować w jakiś sposób |
bära ugglor till Aten | wozić drewno do lasuwykonywać niepotrzebną pracę wozić żyto na Zawiślewykonywać niepotrzebną pracę |
bära ut | wynosićpodnosić coś i umieszczać poza jakimś obszarem |
bärare [~n; pl. ~, best. pl. bärarna] substantiv | bagażowynoun tragarz(turystyka, turystyczny) uczestnik wyprawy wysokogórskiej lub podróżniczej wynajęty do noszenia ekwipunku tragarznoun |
bär av körbärskornell | dirndlrodzaj stroju ludowego, pochodzącego z rejonu Alp; |
brevbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna] substantiv | listonosz(usługi pocztowe, kurierskie, poczta) pracownik urzędu pocztowego, który doręcza adresatom listy i inne przesyłki listonoszkanoun |
budbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna] substantiv | posłaniec(książkowy) albo (podniośle) osoba posłana przez kogoś w celu przekazania wiadomości albo wykonania jakiejś misji |
bårbärare [~n; pl. ~, best. pl. -bärarna] substantiv | noszowynoun |
innebära [-bar, -burit, pres. -bär] verb | oznaczaćverb |
Ormbäraren | Wężownik(astronomia, astronomiczny) jeden z gwiazdozbiorów nieba równikowego; |
skäggbärare | brodaczmężczyzna, który nosi brodę |
smittobärare | nosiciel(medycyna, medyczny) organizm zawierający bakterie, wirusy lub w inny sposób dotknięty chorobą, sam nie cierpiący z powodu jej objawów, lecz mogący nią zarażać; |
umbära [-bar, -burit, pres. -bär] verb | wyrzecverb |
umbärande [~t ~n] substantiv | wyrzeczenienoun |
uppbära [-bar, -burit, -buren -buret -burna, pres. -bär] verb | ściągaćverb |