słownik Szwedzko-Polski »
konsonant w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| konsonant | konsonant(językoznawstwo, językoznawczy) dźwięk języka mówionego powstający poprzez zablokowanie przepływu powietrza w aparacie mowy spółgłoska(językoznawstwo, językoznawczy) głoska powstająca w wyniku całkowitego lub częściowego zablokowania przepływu powietrza przez aparat mowy; |
| konsonantisk [~t ~a] adjektiv | spółgłoskowy(językoznawstwo, językoznawczy) związany ze spółgłoską, dotyczący spółgłoski |
