słownik Polsko-Szwedzki »
frak w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| frak noun część męskiego stroju wieczorowego, rodzaj marynarki o połach obciętych z przodu i wydłużonych z tyłu; | frack [~en ~ar]substantiv |
| frakcja (chemia, chemiczny) wyodrębniona część składowa mieszaniny substancji o określonych właściwościach noun | giv [~en ~ar]substantiv |
| frakcja (poligrafia) czcionki mniejsze od pisma podstawowego, umieszczane powyżej albo poniżej linii pisma noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
| frakcja (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) grupa partyjna, klub w parlamencie, który prezentuje odrębny program noun | fraktion [~en ~er]substantiv |
| frakcja (statystyka, statystyczny) stosunek liczby obserwacji mających pewną właściwość do liczebności całej próby statystycznej; noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
| frakcja (technologia, technika, techniczny) część partii kruszywa o jednakowych wymiarach ziaren noun | bråk [~et; pl. ~]substantiv |
| frakowy noun związany z frakiem, dotyczący fraka; stanowiący część fraka | frack [~en ~ar]substantiv |
| fraktal (matematyka, matematyczny) matematyczny obiekt określany jako „samopodobny”, czyli charakteryzujący się m.in. tym, że podczas dowolnego powiększania jego fragmentów, stale zachowuje taką samą złożoność struktury; noun | fraktal [~en ~er]substantiv |
| fraktalny noun związany z fraktalem, dotyczący fraktala | fraktal [~en ~er]substantiv |
| katafrakta (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) ciężkozbrojny jeździec, zwykle dosiadający opancerzonego wierzchowca, walczący w szeregach armii starożytnych i średniowiecznych państw od wybrzeży Morza Śródziemnego po Persję; | |
| refrakcja (fizyka, fizyczny) odchylenie kierunku rozchodzenia się fali związana ze zmianą jej prędkości przy przejściu do innego ośrodka; noun | refraktion [~en ~er]substantiv |
