słownik Szwedzko-Polski »

kund w języku polskim

SzwedzkiPolski
kund [~en ~er] substantiv

klient(handel, handlowy) osoba kupująca w sklepie, interesant załatwiający sprawy w urzędzie lub placówce usługowej
noun

klientka(ekonomia, ekonomiczny) (handel, handlowy) kobieta kupująca, nabywająca towary lub usługi
noun

petentnoun

usługobiorca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) osoba fizyczna lub prawna korzystająca z usług
noun

kundkrets [~en ~ar] substantiv

klientelanoun
ogół klientów jakiejś instytucji, jakiegoś sklepu, punktu usługowego itp.

kundservice [~n] substantiv

obsługanoun
zespół osób upoważnionych do zajmowania się czymś

kundtjänst [~en ~er] substantiv

obsługanoun
zespół osób upoważnionych do zajmowania się czymś

kundvagn [~en ~ar] substantiv

wózek sklepowy(handel, handlowy) specjalny wózek na duże zakupy w supermarkecie;
noun

sekund [~en ~er] substantiv

sekunda(fizyka, fizyczny) jednostka czasu równa 1/60 minuty
noun

sekunda(matematyka, matematyczny) jednostka kąta płaskiego równa 1/3600 stopnia
noun

sekunda(potocznie, potoczny) krótka chwila
noun

sekundant [~en ~er] substantiv

sekundant(historia, historyczny, historycznie) pośrednik i świadek jednego z pojedynkujących się, negocjator warunków pojedynku, pilnujący by starcie odbywało się zgodnie z zasadami honorowymi
noun

sekundant(sport, sportowy) zwłaszcza w pięściarstwie i szachach: doradca i pomocnik zawodnika
noun

sekundär [~t ~a] adjektiv

średniadjective

stamkund [~en ~er] substantiv

patron(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) święty opiekun kraju, miasta, profesji, osób;
noun