słownik Polsko-Szwedzki »
em w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| bułka z masłem (przenośnie, przenośnia) (potocznie, potoczny) coś łatwego i prostego do wykonania noun | barnlek [~en ~ar]substantiv |
| być kozłem ofiarnym | |
| być pod psem noun | ruska [~n, ruskor]substantiv |
| być za pasem verb | förestå [-stod, -stått, pres. -står]verb |
| całkiem w sposób całkowity, zupełny, pełny | |
| całkiem adverb w sposób całkowity, zupełny, pełny | alldelesadverb |
| całkiem adverb w sposób wystarczający; dość, dosyć, w miarę | ganskaadverb någorlundaadverb tämligenadverb |
| całkiem całkiem | |
| cekaem (wojskowość, wojskowy) ciężki karabin maszynowy noun | kulspruta [~n -sprutor]substantiv |
| cement noun hydrauliczne spoiwo otrzymywane z surowców mineralnych (margiel lub wapień i glina) | cement [~en]substantiv |
| cementować (budownictwo) zalewać cementem, spajać za pomocą cementu verb | cementera [~de ~t]verb |
| cementować (przenośnie, przenośnia) jednoczyć, spajać lub wzmacniać, umacniać, utrwalać verb | cementera [~de ~t]verb |
| ceremonia noun skonwencjonalizowany rytuał bądź obrzęd; | ceremoni [~n ~er]substantiv |
| ceremoniał noun uroczystość według określonych przepisów | ceremoni [~n ~er]substantiv |
| ceremoniał adjective zbiór reguł dotyczących danej ceremonii, przyjęcia | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremonialny adjective sztywnie wynikający z etykiety, z reguł grzecznościowych | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremonialny adjective związany z uroczystością | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| ceremoniarz (dawniej, dawny) zasady regulujące obchodzenie uroczystości adjective | ceremoniell [~t ~a]adjektiv |
| chemia noun nauka zajmująca się badaniem substancji pod względem ich budowy i ich wzajemnym wpływem; | kemi [~n]substantiv |
| chemia nieorganiczna (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (chemia, chemiczny) dział chemii dotyczący wszystkich substancji, w których nie występuje wiązanie węgiel-wodór | |
| chemia organiczna (chemia, chemiczny) dział chemii zajmujący się związkami organicznymi jak np. węglowodory czy alkohole; | |
| chemiczka noun | kemist [~en ~er]substantiv |
| chemicznie w sposób odnoszący się do chemii | |
| chemiczny adjective związany z chemią | kemisk [~t ~a]adjektiv |
| chemik noun specjalista w zakresie chemii, osoba zajmująca się chemią | kemist [~en ~er]substantiv |
| chemikalia noun preparaty, odczynniki i inne substancje chemiczne | kemikalie [~n ~r]substantiv |
| chemioterapia (farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) (medycyna, medyczny) terapia syntetycznymi środkami chemicznymi; noun | kemoterapi [~n]substantiv |
| chemotaksja (biologia, biologiczny) ruch drobnych organizmów lub komórek (np. leukocytów czy plemników) w określonym kierunku pod wpływem różnej wielkości stężenia danej substancji chemicznej w różnych miejscach; | |
| chemseks (seksuologia, seksuologiczny) współżycie seksualne podejmowane pod wpływem substancji psychoaktywnych, które zwiększają pożądanie i przyjemność | |
| chlapać jęzorem (potocznie, potoczny) mówić coś bez sensu / niepotrzebnie / niedorzecznie, bez zastanowienia o ewentualne skutki | |
| chlapać jęzorem (potocznie, potoczny) mówić coś bez sensu / niepotrzebnie / niedorzecznie, bez zastanowienia o ewentualne skutki verb | babbla [~de ~t]verb bladdra [~de ~t]verb pladdra [~de ~t]verb rabbla [~de ~t]verb |
