słownik Polsko-Szwedzki »
em w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| alemański (językoznawstwo, językoznawczy) nazwa języka (względnie dialektu) używanego w Szwabii, Badenii, Alzacji i niemieckojęzycznej części Szwajcarii | |
| Algierska Republika Ludowo-Demokratyczna (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) oficjalna nazwa Algierii | |
| anatema (kościelny) klątwa kościelna, wyklęcie, wykluczenie ze społeczności; potępienie poglądów heretyckich; noun | anatema [~t ~n]substantiv bannlysning [~en ~ar]substantiv |
| anemia noun | anemi [~n ~er]substantiv |
| anemiczny (medycyna, medyczny) dotyczący anemii, właściwy anemii adjective | anemisk [~t ~a]adjektiv |
| anemometr (technologia, technika, techniczny) (meteorologia, meteorologiczny) przyrząd do pomiaru prędkości gazów noun | anemometer [~n anemometrar]substantiv |
| anemoskop noun | flöjel [~n flöjlar]substantiv |
| angstrem (fizyka, fizyczny) jednostka długości równa jednej dziesięciomiliardowej części metra; | |
| antydemokratyczny (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) sprzeciwiający się demokracji; naruszający jej zasady adjective | antidemokratisk [~t ~a]adjektiv |
| antyfeminizm (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) stanowisko sprzeciwiające się ideom i ruchowi feministycznemu | |
| antysemicki adjective wymierzony przeciwko Żydom, dyskryminujący Żydów | antisemitisk [~t ~a]adjektiv |
| antysemita noun osoba uprzedzona do Żydów, cechująca się niechęcią bądź nienawiścią do tego narodu; osoba, którą cechuje antysemityzm | antisemit [~en ~er]substantiv |
| antysemityzm noun nienawiść, uprzedzenie i wrogość wobec narodu żydowskiego, związana z nietolerancją i rasizmem; | antisemitism [~en]substantiv |
| appeasement (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) polityka ustępstw wobec żądań agresywnego państwa, mająca na celu złagodzenie jego postawy, osiągnięcie ugody i utrzymanie pokoju; noun | eftergiftspolitik [~en]substantiv |
| Artemida (mitologia grecka) bogini łowów i przyrody, łączona z Selene, Hekate i Persefoną oraz utożsamiana z rzymską Dianą; | |
| Artemis (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 105; | |
| asembler (informatyka, informatyczny) program tłumaczący kod języka asemblera na język maszynowy; | |
| azotek krzemu | |
| Badenia-Wirtembergia (geografia, geograficzny) kraj związkowy w południowej części Niemiec | |
| bakteriemia (medycyna, medyczny) zakażenie krwi bakteriami, stwierdzone ich wyizolowaniem; | |
| bemar noun podgrzewany szeroki pojemnik na żywność służący do utrzymywania temperatury potraw; | vattenbad [~et; pl. ~]substantiv |
| bemol (muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) znak graficzny obniżający nutę o półton; adjective | sänkt [n. ~, ~a]adjektiv |
| Betlejem (geografia, geograficzny) miasto w środkowej części Palestyny; | |
| bezproblemowo | |
| bezproblemowy adjective taki, który nie odnosi się do żadnego ważnego problemu | banal [~t ~a]adjektiv |
| bezproblemowy adjective taki, który nie przysparza dodatkowych problemów | bekymmersfri [~tt ~a]adjektiv |
| biochemia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (edukacja, edukacyjny) nauka na pograniczu chemii organicznej i biologii zajmująca się substancjami organicznymi o znaczeniu biologicznym; noun | biokemi [~n]substantiv |
| biochemiczny (biochemia, biochemiczny) związany z biochemią, rozumiany w zakresie biochemii adjective | biokemisk [~t ~a]adjektiv |
| bity w ciemię | |
| blasfemia (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) bluźnierstwo noun | blasfemi [~n ~er]substantiv |
| Bohemia (astronomia, astronomiczny) planetoida o numerze katalogowym 371; | |
| bowiem (książkowy) spójnik przyłączający zdanie zawierające przyczynę, wyjaśnienie, uzasadnienie, do zdania poprzedniego noun | i [i:et; pl. i:n, el. i, best. pl. i:na]substantiv |
| bowiem conjunction | enärsubjunktion |
| Brema (geografia, geograficzny) miasto w północnych Niemczech nad Wezerą; | |
| brodziec ciemnorzytny | |
| broń chemiczna (wojskowość, wojskowy) broń masowego rażenia wykorzystująca trujące związki chemiczne; | |
| brzemię noun coś, co jest trudne do zniesienia | börda [~n bördor]substantiv |
| brzemienność (książkowy) ciąża noun | dräktighet [~en ~er]substantiv |
| brzemienny (tylko (rodzaj żeński)) (książkowy) o kobiecie: ciężarna adjective | gravid [n. sing. obest. obrukl., gravida]adjektiv |
