fullkomligt w języku polskim

Szwedzki	Polski
fullkomligt	całkiemw sposób całkowity, zupełny, pełny całkowiciew sposób całkowity, pełny, bez reszty
fullkomlig [~t ~a] adjektiv	absolutnyadjective całkowity, zupełny, bezwzględny doskonałyadjective skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć zupełnyadjective mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty
ofullkomlig [~t ~a] adjektiv	niedoskonałyadjective niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

Szwedzki

Polski

fullkomligt

całkiemw sposób całkowity, zupełny, pełny

całkowiciew sposób całkowity, pełny, bez reszty

fullkomlig [~t ~a] adjektiv

absolutnyadjective
całkowity, zupełny, bezwzględny

doskonałyadjective
skończony, perfekcyjny; taki, któremu nic nie brakuje, w którym już nic nie da się ulepszyć

zupełnyadjective
mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty

ofullkomlig [~t ~a] adjektiv

niedoskonałyadjective
niepozbawiony wad; posiadający słabe strony

Historia wyszukiwania