słownik Polsko-Szwedzki »
dzień w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| dzień noun okres od świtu do zmierzchu | dag [~en el. vard. dan; pl. ~ar el. vard. dar]substantiv |
| dzień noun okres pomiędzy dwiema kolejnymi północami; doba | dag [~en el. vard. dan; pl. ~ar el. vard. dar]substantiv dygn [~et; pl. ~]substantiv |
| dzień noun określony termin; data | dag [~en el. vard. dan; pl. ~ar el. vard. dar]substantiv |
| dzień dobry zwrot używany, kiedy chcemy życzyć dobrego dnia; uprzejme powitanie stosowane do zmierzchu | |
| Dzień Matki (kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) święto obchodzone w maju jako wyraz szacunku dla wszystkich matek; | |
| dzień tygodnia noun | veckodag [~en ~ar]substantiv |
| dzień wypłaty noun stały dzień tygodnia lub miesiąca, w którym pracownicy otrzymują wynagrodzenie | avlöningsdag [~en ~ar]substantiv |
| Dzień Zakochanych święto zakochanych obchodzone 14 lutego (w dniu św. Walentego, patrona zakochanych) głównie w Ameryce Północnej, Australii i Europie Zachodniej | |
| Dzień Świętej Łucji noun święto światła związane z przesileniem zimowym, obchodzone 13 grudnia (w dniu św. Łucji, patronki światła) głównie w Szwecji; | lucia [~n lucior]substantiv luciadag [~en ~ar]substantiv |
| dzieńdoberek (potocznie, potoczny) (żartobliwie) dzień dobry noun | eftermiddag [~en el. vard. -middan; pl. ~ar]substantiv |
| cały boży dzień przez cały długi dzień; od rana do wieczora | |
| drugi dzień świąt noun | annandag [~en ~ar]substantiv |
| grudzień noun dwunasty miesiąc w roku (wg kalendarza gregoriańskiego); | decembersubstantiv |
| Międzynarodowy Dzień Kobiet coroczne święto obchodzone 8 marca jako wyraz szacunku dla kobiet; | |
| młodzieńczy adjective właściwy młodym ludziom | ungdomlig [~t ~a]adjektiv |
| na co dzień adjective codzienny | vardaglig [~t ~a]adjektiv |
| na co dzień adverb w sposób typowy dla zwykłego, powszedniego dnia | dagligenadverb |
| przechodzień adjective osoba idąca ulicą lub chodnikiem | förbipasserandeadjektiv |
| przeddzień (książkowy) dzień poprzedni, dzień poprzedzający noun | afton [~en aftnar]substantiv |
| tydzień każdy okres siedmiu dni | |
| tydzień okres siedmiu kolejnych dni, zwykle od poniedziałku do niedzieli, będący częścią miesiąca, związany prawdopodobnie ze zmianami Księżyca, powtarzający się cyklicznie; | |
| w biały dzień nie kryjąc się z niczym, jawnie, otwarcie | |
| Wielki Tydzień (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie uroczysty czas upamiętniający ostatnie dni Chrystusa; | |
| Wielki Tydzień (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie uroczysty czas upamiętniający ostatnie dni Chrystusa; noun | dymmelveckansubstantiv |
