afton w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| afton [~en aftnar] substantiv | choćbynoun przeddzień(książkowy) dzień poprzedni, dzień poprzedzający wieczornynoun wieczorowynoun wieczorowynoun wieczórnoun wigilia(książkowy) dzień poprzedzający inny dzień, zwykle jakieś święto lub ważne wydarzenie wigilia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w kalendarzu chrześcijańskim dzień poprzedzający ważniejsze święto, zwłaszcza Boże Narodzenie, często połączony z postem i uroczystym oczekiwaniem |
| aftonfalk | |
| aftonrodnad [~en] substantiv | poświatanoun zorza(meteorologia, meteorologiczny) barwne zjawisko świetlne na niebie |
| aftonstjärna [~n] substantiv | Gwiazda Wieczorna(astronomia, astronomiczny) Wenus widoczna nad horyzontem po zachodzie Słońca Wieczernica(dawniej, dawny) (astronomia, astronomiczny) Gwiazda Wieczorna, Wenus |
| god afton | dobry wieczóruprzejme powitanie używane wieczorem |
| julafton [~en -aftnar] substantiv | Wigilia(kulturoznawstwo, wiedza o kulturze, kulturoznawczy) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) dzień poprzedzający święto Bożego Narodzenia; |
| julaftonsmiddag | wigiliatradycyjna, uroczysta wieczerza w wigilię (1.1) Bożego Narodzenia |
| nyårsafton [~en -aftnar] substantiv | sylwesternoun |
| påskafton [~en -aftnar] substantiv | Wielka Sobota(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) sobota Wielkiego Tygodnia, obchodzona przez chrześcijan na pamiątkę złożenia Jezusa Chrystusa do grobu i jego zstąpienia do piekieł; |
