källa w języku polskim

Szwedzki	Polski
källa [~n källor] substantiv	genezanoun zespół czynników prowadzących do powstania czegoś odniesienie(książkowy) nawiązanie do czegoś noun rodowódnoun początek, z którego coś lub ktoś się wywodzi źródło(hydrologia, hydrologiczny) miejsce, z którego woda wypływa na powierzchnię ziemi; noun źródłonoun często w lm przedmiot, dokument, znalezisko, relacja ustna itp. dostarczające informacji o czymś i będące podstawą do dalszych badań źródłonoun przyczyna uczuć, zachowań, chorób itp. źródłonoun to, co stanowi początek czegoś
källare [~n; pl. ~, best. pl. källarna] substantiv	piwnicanoun podziemne piętro budynku suterenanoun część budynku znajdująca się pod parterem, często poniżej poziomu terenu, przystosowana do celów mieszkalnych
bli annat ljud i skällan	śpiewać na inną nutę
skälla	dzwonekmały dzwon szczekać(zoologia, zoologiczny) o psie, lisie, szakalu: wydawać krótki, urywany głos
skälla [~n, skällor] substantiv	ujadaćnoun wymyślaćnoun wyzywaćnoun złajaćnoun
skälla ut	besztać karcićudzielać nagany ochrzaniać zjebać łajać
skällande hund bits inte	krowa, która dużo ryczy, mało mleka dajez przechwałek niewiele wynika
Skällande hund bits inte.	Pies, co bardzo szczeka, nie bardzo kąsa. Szczekający pies nie gryzie.

Historia wyszukiwania