dom w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| dom (architektura, architektoniczny) (urbanistyka, urbanistyczny) oddzielny budynek mieszkalny | hem [~met; pl. ~, best. pl. ~men] |
| dom (architektura, architektoniczny) (urbanistyka, urbanistyczny) oddzielny budynek mieszkalny noun | hus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom (heraldyka, heraldyczny) ród, rodzina, dynastia noun | hus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom (urzędowy) placówka społeczna, usługowa lub handlowa noun | hus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom pomieszczenie lub miejsce które kojarzymy z domem rodzinnym lub z ogniskiem domowym | hem [~met; pl. ~, best. pl. ~men] |
| dom noun pomieszczenie lub miejsce które kojarzymy z domem rodzinnym lub z ogniskiem domowym | hus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom akademicki (edukacja, edukacyjny) budynek, w którym mieszkają studenci; noun | studenthem [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
| dom dziecka noun placówka opiekuńczo-wychowawcza typu socjalizacyjnego dla dzieci i młodzieży, których potrzeby stale lub okresowo nie mogą być zaspokajane w domu rodzinnym; | barnhem [~met; pl. ~, best. pl. ~men]substantiv |
| dom handlowy (handel, handlowy) obiekt, w którym prowadzi się sprzedaż detaliczną produktów jednego producenta lub należących do jednej branży; noun | varuhus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom pomocy społecznej noun placówka świadcząca usługi bytowe, opiekuńcze, wspomagające i edukacyjne osobom wymagającym całodobowej opieki; | äldreboende [~t ~n]substantiv |
| dom pomocy społecznej noun siedziba domu pomocy społecznej (1.1) | äldreboende [~t ~n]substantiv |
| dom poprawczy instytucja resocjalizacyjna dla nieletnich | |
| dom publiczny noun dom, w którym jest uprawiana prostytucja; | bordell [~en ~er]substantiv horhus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom starców noun zakład, w którym mieszkają osoby stare i pozbawione opieki rodziny | äldreboende [~t ~n]substantiv |
| dom towarowy (handel, handlowy) wielobranżowy i wielkopowierzchniowy sklep; noun | varuhus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom wariatów (potocznie, potoczny) brak ładu noun | dårhus [~et; pl. ~]substantiv |
| dom wariatów (potocznie, potoczny) zakład dla osób z zaburzeniami psychicznymi noun | dårhus [~et; pl. ~]substantiv |
| domagać się verb | efterfråga [~de ~t]verb |
| domagać się verb potrzebować | använda [-vände, -vänt, -vänd n. -vänt, pres. -vänder]verb |
| domagać się verb wymagać, potrzebować, żądać, chcieć coś dla siebie | begära [begärde, begärt, pres. begär]verb |
| domator noun osoba dużo przebywająca w domu, lubiąca życie rodzinne | hemmasittare [~n; pl. ~, best. pl. -sittarna]substantiv |
| domek dla lalek noun | dockskåp [~et; pl. ~]substantiv |
| domek dla ptaków (potocznie, potoczny) (ornitologia, ornitologiczny) niewielka konstrukcja w kształcie budki z otworem, w której ptak może bezpiecznie założyć gniazdo noun | fågelholk [~en ~ar]substantiv |
| domek z kart (przenośnie, przenośnia) coś, co jest nietrwałe noun | korthus [~et; pl. ~]substantiv |
| domek z kart noun budowla z kart do gry, najczęściej mająca kształt piramidki | korthus [~et; pl. ~]substantiv |
| domena (fizyka, fizyczny) obszar samorzutnie namagnesowany, w którym momenty magnetyczne mają ten sam kierunek; noun | domän [~en ~er]substantiv |
| domena (informatyka, informatyczny) część adresu w internecie; noun | domän [~en ~er]substantiv |
| domena publiczna ogół twórczości, która może być wykorzystana przez wszystkich w dowolnym celu ze względu na zrzeczenie się lub wygaśnięcia praw autorskich; | |
| domestykacja (zootechnika, zootechniczny) udomowienie zwierząt noun | domesticering [~en]substantiv |
| domieszka noun niewielka ilość czegoś w czymś innym, drobny składnik jakiejś całości | tillblandning [~en ~ar]substantiv tillsatsmedel [-medlet; pl. ~, best. pl. -medlen]substantiv |
| dominacja (książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś noun | dominans [~en]substantiv |
| dominicki adjective dotyczący państwa Dominika, związany z Dominiką | dominikisk [~t ~a]adjektiv |
| Dominik noun imię męskie; | Dominicasubstantiv |
| Dominika (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Ameryce Środkowej na wyspie Dominika (1.2), ze stolicą w Roseau; noun | Dominicasubstantiv |
| Dominikana (geografia, geograficzny) państwo w Ameryce Środkowej; noun | Dominikanska republikensubstantiv |
| dominikanin (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) członek katolickiego zakonu męskiego, założonego przez św. Dominika; noun | dominikan [~en ~er]substantiv |
| Dominikanin noun obywatel Dominikany | dominiker [~n; pl. ~]substantiv |
