słownik Polsko-Szwedzki »
czas w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| czas (gramatyka) sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi noun | tempus [~et; pl. ~]substantiv tid [~en ~er]substantiv |
| czas noun chwila, moment, pora | tid [~en ~er]substantiv |
| czas noun wymiar używany do określania kolejności zdarzeń; | tempus [~et; pl. ~]substantiv tid [~en ~er]substantiv |
| czas leczy rany po jakimś czasie człowiek lepiej znosi wspomnienie o nieszczęściu, które go spotkało | |
| czas letni noun | sommartid [~en ~er]substantiv |
| czas przeszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszą czynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; noun | preteritum [~et; pl. ~]substantiv |
| czas przyszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszą czynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; noun | futurum [~et; pl. ~]substantiv |
| czas teraźniejszy (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wykonywaną czynność lub stan istniejący w momencie mówienia lub pisania o nich; noun | presens [pl. ~]substantiv |
| czas to pieniądz czas jest wartościowy, tracąc go traci się pieniądze, które by się wtedy zarobiło | |
| czas trwania noun | varaktighet [~en]substantiv |
| czas wolny noun wolne od zajęć, pracy | fritid [~en]substantiv |
| czas zaprzeszły (gramatyka) czas wyrażający m.in. czynność wcześniejszą niż inna czynność przeszła; noun | pluskvamperfekt [pluskvamperfektet pluskvamperfekter]substantiv |
| czasami (zobacz) czasem | |
| czasami | |
| czasem niekiedy, co pewien czas | |
| czasem adverb niekiedy, co pewien czas | emellanåtadverb stundomadverb stundtalsadverb |
| czasochłonny adjective wymagający poświęcenia dużo czasu | tidskrävandeadjektiv tidsödandeadjektiv |
| czasopismo noun druk ukazujący się najczęściej w określonych terminach, pod niezmienionym tytułem, zwykle posiadający numerację ciągłą; | tidskrift [~en ~er]substantiv |
| czasoprzestrzeń (fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; | |
| czasoprzestrzeń (fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; noun | rumtid [~en]substantiv |
| czasownik (gramatyka) część mowy opisująca czynności lub stany; noun | verb [~et; pl. ~]substantiv |
| czasownik modalny (gramatyka) czasownik, który określa stosunek mówiącego do czynności | |
| czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej | |
| czasownik posiłkowy (gramatyka) czasownik, spełniający w danym zdaniu wyłącznie funkcję gramatyczną, tj. służący do tworzenia czasów, trybów itp.; na języki tworzące daną formę gramatyczną fleksyjnie nie jest on tłumaczony noun | hjälpverb [~et; pl. ~]substantiv |
| czasownik przechodni (gramatyka) czasownik, który może utworzyć formę strony biernej | |
| czasownik zwrotny (gramatyka) czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny | |
| czasownikowy adjective związany z czasownikiem, dotyczący czasownika | verbal [~t ~a]adjektiv |
| czasowy adjective trwający przez krótki czas | tidsmässig [~t ~a]adjektiv |
| czasy verb okres dziejów, który wyodrębniono z uwagi na pewne swoiste cechy | tajma [~de ~t]verb |
| czaszka (anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie; noun | kranium [kraniet kranier]substantiv skalle [~n skallar]substantiv |
| czaszkowy (anatomia, anatomiczny) związany z czaszką, dotyczący czaszki adjective | kranial [~t ~a]adjektiv |
| cały czas nieustannie, ciągle |
