słownik Polsko-Szwedzki »
czarno w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| czarno (przysłówek) (odprzymiotnikowy) od: czarny (barwa) | |
| czarno-biały (fotografia) (filmologia, filmoznawstwo, filmologiczny, filmoznawczy, filmowy) w kolorach: białym, czarnym i różnych odcieniach szarości; taki, który oddaje tylko te barwy adjective | svartvit [~t ~a]adjektiv |
| Czarnobyl (geografia, geograficzny) miasto na Ukrainie w obwodzie kijowskim, rejonie iwankowskim; | |
| Czarnogóra (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) państwo w Europie ze stolicą w Podgoricy; noun | Montenegrosubstantiv |
| czarnogórski (językoznawstwo, językoznawczy) jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, ze statusem języka urzędowego w Czarnogórze; noun | montenegrinska [~n montenegrinskor]substantiv |
| czarnogórski adjective dotyczący Czarnogóry lub Czarnogórców, charakterystyczny dla Czarnogóry lub Czarnogórców | montenegrinsk [~t ~a]adjektiv |
| Czarnogórzanin noun obywatel Czarnogóry | montenegrin [~en ~er]substantiv |
| Czarnogórzanka mieszkanka Czarnogóry | |
| Czarnogórzec noun człowiek narodowości czarnogórskiej, obywatel Czarnogóry, mieszkaniec Czarnogóry | montenegrin [~en ~er]substantiv |
| czarnogłówka zwyczajna (ornitologia, ornitologiczny) Poecile montanus, gatunek małego ptaka z rodziny sikor; noun | talltita [~n -titor]substantiv |
| czarnoksięstwo noun praktyki magiczne | trolldom [~en ~ar]substantiv |
| czarnoksiężnica (rzadki, rzadko używany) osoba zajmująca się czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi noun | hagga [~n haggor]substantiv |
| czarnoksiężnik noun osoba zajmująca się czarami i zjawiskami nadprzyrodzonymi | häxmästare [~n; pl. ~, best. pl. -mästarna]substantiv |
| czarnoskrzydły | |
| czarnoskóry mający ciemny kolor skóry | |
| czarnoskóry mężczyzna o ciemnym kolorze skóry, przedstawiciel czarnej rasy człowieka | |
| czarnowron (ornitologia, ornitologiczny) gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych; | |
| czarnowron noun | kråka [~n kråkor]substantiv |
| czarnowłosy adjective | svarthårig [~t ~a]adjektiv |
| czarnoziem (geologia, geologiczny) bardzo żyzna gleba wykształcona na lessach; | |
| czarnoziem noun | mull [~en]substantiv |
| czarność noun cecha tego, co czarne | färg [~en ~er]substantiv |
| na czarno adjective | svart [n. ~, ~a]adjektiv |
| nur czarnoszyi (ornitologia, ornitologiczny) Gavia arctica, duży ptak wodny z rodziny nurów, zamieszkuje północną Eurazję; noun | storlom [~men ~mar]substantiv |
| Serbia i Czarnogóra (historia, historyczny, historycznie) (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) dawne państwo w Europie; | |
| sikora czarnogłowa noun | talltita [~n -titor]substantiv |
