słownik Polsko-Szwedzki »
brat w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| brat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik, mnich | |
| brat (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik, mnich noun | bror [brodern bröder]substantiv |
| brat potomek płci męskiej (w stosunku do rodzeństwa); syn tego samego ojca; syn tej samej matki; | |
| brat noun potomek płci męskiej (w stosunku do rodzeństwa); syn tego samego ojca; syn tej samej matki; | bror [brodern bröder]substantiv |
| bratanek noun syn brata | brorson [~en -söner]substantiv |
| bratanica noun córka brata | brorsdotter [~n -döttrar]substantiv |
| bratek (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) Viola wittrockiana, dwuletnia roślina ozdobna o aksamitnych, różnobarwnych kwiatach, będąca skrzyżowaniem dzikich gatunków fiołka; noun | pensé [~n ~er]substantiv |
| bratek (botanika, botaniczny) Viola tricolor, jednoroczna lub dwuletnia roślina polna o pięciopłatkowych, zwykle fioletowo-żółtych kwiatach noun | pensé [~n ~er]substantiv |
| braterski adjective odnoszący się do brata, braci | broderlig [~t ~a]adjektiv |
| braterstwo noun braterskie uczucia, jak m.in. zaufanie, szczerość, solidarność, poświęcenie | broderskap [~et]substantiv |
| bratni adjective | broderlig [~t ~a]adjektiv |
| bratnia dusza noun osoba bliska pod jakimś względem | själsfrände [~n ~r]substantiv |
| bratobójstwo (książkowy) zabójstwo brata lub innego krewnego, także kogoś, z kim jest się związanym przyjaźnią, przynależnością do jednej grupy itp. noun | brodermord [~et; pl. ~]substantiv |
| bratowa noun żona brata | svägerska [~n svägerskor]substantiv |
| Bratysława (geografia, geograficzny) stolica i największe miasto Słowacji; | |
| cioteczny brat adverb syn ciotki lub wuja | förstadverb |
| pobratymiec noun | frände [~n ~r]substantiv |
| starszy brat noun | storebror [-brodern -bröder]substantiv |
| wibrator (seksuologia, seksuologiczny) wibrujące akcesorium imitujące męski członek, wykorzystywane do stymulacji narządów płciowych; noun | vibrator [~n ~er ]substantiv |
