broder w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| broder | brat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik, mnich bratpotomek płci męskiej (w stosunku do rodzeństwa); syn tego samego ojca; syn tej samej matki; konfraterczłonek konfraterni |
| brodera [~de ~t] verb | haftować(rękodzieło, rękodzielniczy) (włókiennictwo) wyszywać igłą wzór na materiale koloryzowaćverb |
| broderi [~et ~er] substantiv | haftnoun |
| broderlig [~t ~a] adjektiv | brackiadjective braterskiadjective bratniadjective |
| brodermord [~et; pl. ~] substantiv | bratobójstwo(książkowy) zabójstwo brata lub innego krewnego, także kogoś, z kim jest się związanym przyjaźnią, przynależnością do jednej grupy itp. |
| bror [brodern bröder] substantiv | brat(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakonnik, mnich bratnoun |
| broderskap [~et] substantiv | braterstwonoun |
| farbror [-brodern el. -brorn; pl. -bröder] substantiv | cioteczny dziadeknoun stryjnoun wujeknoun |
| man ser grandet i sin broders öga men inte bjälken i sitt eget | źdźbło w oku bliźniego widzisz, a belki w swoim nie dostrzegaszużywane w stosunku do osoby przesadnie krytykującej czyjeś drobne wady bez poczucia świadomości, że sama dopuszcza się bardzo poważnych uchybień |
| morbror [-brodern el. -brorn; pl. -bröder] substantiv | aamnoun wujeknoun |
| storebror [-brodern -bröder] substantiv | starszy bratnoun |
| trätobroder [~n -bröder] substantiv | adwersarznoun |
| vapenbroder [~n -bröder] substantiv | towarzysz broni(wojskowość, wojskowy) osoba, która wspólnie z kimś walczy lub walczyła |
