słownik Polsko-Szwedzki »
łoże w języku po szwedzku
| Polski | Szwedzki |
|---|---|
| łoże noun podstawa, na której wspiera się ciężka maszyna, np. obrabiarka | sadel [~n sadlar]substantiv |
| łoże śmierci noun łóżko, łoże, w którym leży umierający lub w którym ktoś umarł | dödsbädd [~en ~ar]substantiv |
| cudzołożenie (przestarzałe, przestarzały) dopuszczanie się cudzołóstwa noun | äktenskapsbrott [~et; pl. ~]substantiv |
| madejowe łoże (historia, historyczny, historycznie) narzędzie tortur w formie ławy z kołowrotem do rozciągania kończyn; | |
| podłoże (mikrobiologia, mikrobiologiczny) pożywka dla bakterii; noun | grogrund [~en ~er]substantiv |
| podłoże (rolnictwo, rolniczy) (ogrodnictwo, ogrodniczy) wierzchnia warstwa ziemi pod uprawę noun | jord [~en ~ar]substantiv |
| podłoże noun przyczyna | bakgrund [~en ~er]substantiv |
| podłoże noun spodnia warstwa | bakgrund [~en ~er]substantiv |
| położenie noun miejsce znajdowania się czegoś | belägenhet [~en ~er]substantiv läge [~t ~n]substantiv |
| położenie noun warunki, w jakich znajduje się dana osoba lub obiekt | belägenhet [~en ~er]substantiv |
| Prokrustowe łoże (mitologia grecka) narzędzie tortur mitycznego attyckiego rozbójnika w formie łoża, na którym dopasowywał ofiarę rozciągając jej ciało lub skracając członki noun | prokrustesbädd [~en ~ar]substantiv prokrustessäng [~en ~ar]substantiv |
| Prokrustowe łoże (przenośnie, przenośnia) sytuacja, w której coś jest gwałtem dostosowywane do jakiegoś sztywnego schematu; arbitralny standard, z którym zgodność jest egzekwowana noun | prokrustesbädd [~en ~ar]substantiv prokrustessäng [~en ~ar]substantiv |
| rozłożenie noun | utvikning [~en ~ar]substantiv |
| założenie noun teza stanowiąca punkt wyjścia do dalszych rozważań i dalszego toku rozumowania | antagande [~t ~n]substantiv förutsättning [~en ~ar]substantiv premiss [~en ~er]substantiv utgångspunkt [~en ~er]substantiv |
| złożenie (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów; noun | sammansättning [~en ~ar]substantiv |
| złożenie (rzeczownik odczasownikowy) od złożyć noun | sammansättning [~en ~ar]substantiv |
| złożenie noun coś powstałe w wyniku składania różnych części | sammansättning [~en ~ar]substantiv |
