słownik Szwedzko-Polski »
sammansättning w języku polskim
| Szwedzki | Polski |
|---|---|
| sammansättning [~en ~ar] substantiv | kompozycja(informatyka, informatyczny) agregacja obiektów, które nie mogą istnieć bez obiektu głównego; kompozycja(sztuka) budowa utworu, zwłaszcza plastycznego, literackiego, muzycznego zrost(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz powstały z połączenia kilku wyrazów, zachowujących swój układ składniowy i postać morfologiczną; złożenie(językoznawstwo, językoznawczy) wyraz, który powstał poprzez połączenie co najmniej dwóch rdzeni bądź ich derywatów; złożenie(rzeczownik odczasownikowy) od złożyć złożenienoun |
