Polski | Niemiecki |
---|---|
szczep (antropologia, antropologiczny) grupa etniczna osób nie wywodzących swego pochodzenia od wspólnego przodka; noun | der Volksstamm [des Volksstamm(e)s; die Volksstämme]Substantiv |
szczep (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) roślina powstała w wyniku szczepienia; noun | der Abkomme [des Abkommen; die Abkommen]Substantiv |
Szczepan noun | StephanSubstantiv |
szczepienie (medycyna, medyczny) podanie szczepionki w formie zastrzyku noun | die Impfung [der Impfung; die Impfungen]Substantiv |
szczepienny adjective związany z szczepieniem, dotyczący szczepienia | Impf-Adjektiv |
szczepionka (medycyna, medyczny) preparat pochodzenia biologicznego, zawierający osłabione żywe lub zabite drobnoustroje chorobotwórcze lub fragmenty ich struktury stosowany w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej i odporności; noun | Impfstoff | VakzineSubstantiv |
szczepić (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) podawać szczepionkę verb | impfenVerb |
antyszczepionkowiec noun zagorzały przeciwnik szczepień ochronnych; | ImpfgegnerSubstantiv |
autoszczepionka | |
odszczepieniec noun ktoś, kto zerwał z jakąś tradycją, ideologią itp. | der Abweichler [des Abweichlers; die Abweichler]Substantiv |
odszczepieństwo noun | der Abfall [des Abfall(e)s; die Abfälle]Substantiv |
oszczep (sport, sportowy) długi, zaostrzony pręt używany w lekkoatletyce do rzucania; noun | der Speer [des Speer(e)s; die Speere]Substantiv |
oszczep (łowiectwo, łowiecki) (wojskowość, wojskowy) (dawniej, dawny) broń wojenna lub myśliwska, o długim drzewcu i twardym, metalowym a wcześniej kamiennym, grocie; noun | der Speer [des Speer(e)s; die Speere]Substantiv |
oszczepniczka | |
oszczepnik (historia, historyczny, historycznie) żołnierz, rycerz, myśliwy uzbrojony w oszczep noun | der Lancier [des Lanciers; die Lanciers]Substantiv |
oszczepnik (sport, sportowy) sportowiec uprawiający rzut oszczepem noun | der Speerwerfer [des Speerwerfers; die Speerwerfer]Substantiv |
przeszczep (medycyna, medyczny) (przenośnie, przenośnia) przeszczepiana część ciała noun | das Transplantat [des Transplantat(e)s; die Transplantate]Substantiv |
przeszczep (medycyna, medyczny) przeniesienie narządu w całości lub w części z jednego ciała do innego noun | Transplantation | VerpflanzungSubstantiv |
przeszczepiać verb | transplantieren [transplantierte; hat transplantiert]Verb |
przeszczepić verb | transplantieren [transplantierte; hat transplantiert]Verb |
rozszczep noun miejsce rozszczepione, rozszczepienie | RißSubstantiv |
rozszczepiać verb dzielić na elementy składowe | spalten [spaltete; hat gespalten/gespaltet]Verb |
rozszczepienie noun | die Spaltung [der Spaltung; die Spaltungen]Substantiv |
rozszczepienie jądra noun | die Kernfission [der Kernfission; —]Substantiv |
rozszczepienie jądra atomowego noun | die Kernfission [der Kernfission; —]Substantiv |
rozszczepić verb | spalten [spaltete; hat gespalten/gespaltet]Verb |
rzut oszczepem (sport, sportowy) konkurencja polegająca na rzucaniu oszczepem możliwie najdalej bez wykroczenia poza obszar rozbiegu; noun | der Speerwurf [des Speerwurf(e)s; die Speerwürfe]Substantiv |
wszczepić (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) umieścić w tkance rośliny szczepkę rośliny szlachetnej verb | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
wszczepić (medycyna, medyczny) wprowadzić z zewnątrz do organizmu tkankę lub protezę, zastępując nią usuniętą część verb | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
wszczepić verb nauczyć czegoś kogoś | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
zaszczepiać (przenośnie, przenośnia) propagować nowe idee, wprowadzać nowe prądy verb | einprägen [prägte ein; hat eingeprägt]Verb |
zaszczepiać verb | anerziehen [erzog an; hat anerzogen]Verb |
zaszczepić phrase | schutzimpfen [schutzimpfte; hat schutzgeimpft]Phrase |