speer w języku polskim

Niemiecki	Polski
der Speer [des Speer(e)s; die Speere] Substantiv	dzirytnoun rodzaj broni drzewcowej, odmiana włóczni znana od czasów prehistorycznych; oszczep(sport, sportowy) długi, zaostrzony pręt używany w lekkoatletyce do rzucania; noun oszczep(łowiectwo, łowiecki) (wojskowość, wojskowy) (dawniej, dawny) broń wojenna lub myśliwska, o długim drzewcu i twardym, metalowym a wcześniej kamiennym, grocie; noun włócznianoun ogólna nazwa długiej prostej broni drzewcowej; ; (zobacz) też włócznia w Encyklopedii staropolskiej
der Speerwerfer [des Speerwerfers; die Speerwerfer] Substantiv	oszczepnik(sport, sportowy) sportowiec uprawiający rzut oszczepem noun
Speerwerferin	oszczepniczka
der Speerwurf [des Speerwurf(e)s; die Speerwürfe] Substantiv	rzut oszczepem(sport, sportowy) konkurencja polegająca na rzucaniu oszczepem możliwie najdalej bez wykroczenia poza obszar rozbiegu; noun

Historia wyszukiwania