szczep bedeutet auf Deutsch
| Polnisch | Deutsch |
|---|---|
| szczep (antropologia, antropologiczny) grupa etniczna osób nie wywodzących swego pochodzenia od wspólnego przodka; noun | der Volksstamm [des Volksstamm(e)s; die Volksstämme]Substantiv |
| szczep (botanika, botaniczny) (rolnictwo, rolniczy) roślina powstała w wyniku szczepienia; noun | der Abkomme [des Abkommen; die Abkommen]Substantiv |
| Szczepan noun | StephanSubstantiv |
| szczepienie (medycyna, medyczny) podanie szczepionki w formie zastrzyku noun | die Impfung [der Impfung; die Impfungen]Substantiv |
| szczepienny adjective związany z szczepieniem, dotyczący szczepienia | Impf-Adjektiv |
| szczepionka (medycyna, medyczny) preparat pochodzenia biologicznego, zawierający osłabione żywe lub zabite drobnoustroje chorobotwórcze lub fragmenty ich struktury stosowany w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej i odporności; noun | Impfstoff | VakzineSubstantiv |
| szczepić (medycyna, medyczny) (weterynaria, weterynaryjny) podawać szczepionkę verb | impfenVerb |
| antyszczepionkowiec noun zagorzały przeciwnik szczepień ochronnych; | ImpfgegnerSubstantiv |
| autoszczepionka | |
| odszczepieniec noun ktoś, kto zerwał z jakąś tradycją, ideologią itp. | der Abweichler [des Abweichlers; die Abweichler]Substantiv |
| odszczepieństwo noun | der Abfall [des Abfall(e)s; die Abfälle]Substantiv |
| oszczep (sport, sportowy) długi, zaostrzony pręt używany w lekkoatletyce do rzucania; noun | der Speer [des Speer(e)s; die Speere]Substantiv |
| oszczep (łowiectwo, łowiecki) (wojskowość, wojskowy) (dawniej, dawny) broń wojenna lub myśliwska, o długim drzewcu i twardym, metalowym a wcześniej kamiennym, grocie; noun | der Speer [des Speer(e)s; die Speere]Substantiv |
| oszczepniczka | |
| oszczepnik (historia, historyczny, historycznie) żołnierz, rycerz, myśliwy uzbrojony w oszczep noun | der Lancier [des Lanciers; die Lanciers]Substantiv |
| oszczepnik (sport, sportowy) sportowiec uprawiający rzut oszczepem noun | der Speerwerfer [des Speerwerfers; die Speerwerfer]Substantiv |
| przeszczep (medycyna, medyczny) (przenośnie, przenośnia) przeszczepiana część ciała noun | das Transplantat [des Transplantat(e)s; die Transplantate]Substantiv |
| przeszczep (medycyna, medyczny) przeniesienie narządu w całości lub w części z jednego ciała do innego noun | Transplantation | VerpflanzungSubstantiv |
| przeszczepiać verb | transplantieren [transplantierte; hat transplantiert]Verb |
| przeszczepić verb | transplantieren [transplantierte; hat transplantiert]Verb |
| rozszczep noun miejsce rozszczepione, rozszczepienie | RißSubstantiv |
| rozszczepiać verb dzielić na elementy składowe | spalten [spaltete; hat gespalten/gespaltet]Verb |
| rozszczepienie noun | die Spaltung [der Spaltung; die Spaltungen]Substantiv |
| rozszczepienie jądra noun | die Kernfission [der Kernfission; —]Substantiv |
| rozszczepienie jądra atomowego noun | die Kernfission [der Kernfission; —]Substantiv |
| rozszczepić verb | spalten [spaltete; hat gespalten/gespaltet]Verb |
| rzut oszczepem (sport, sportowy) konkurencja polegająca na rzucaniu oszczepem możliwie najdalej bez wykroczenia poza obszar rozbiegu; noun | der Speerwurf [des Speerwurf(e)s; die Speerwürfe]Substantiv |
| wszczepić (botanika, botaniczny) (ogrodnictwo, ogrodniczy) umieścić w tkance rośliny szczepkę rośliny szlachetnej verb | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
| wszczepić (medycyna, medyczny) wprowadzić z zewnątrz do organizmu tkankę lub protezę, zastępując nią usuniętą część verb | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
| wszczepić verb nauczyć czegoś kogoś | einpflanzen [pflanzte ein; hat eingepflanzt]Verb |
| zaszczepiać (przenośnie, przenośnia) propagować nowe idee, wprowadzać nowe prądy verb | einprägen [prägte ein; hat eingeprägt]Verb |
| zaszczepiać verb | anerziehen [erzog an; hat anerzogen]Verb |
| zaszczepić phrase | schutzimpfen [schutzimpfte; hat schutzgeimpft]Phrase |
