słownik Polsko-Niemiecki »
palić w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| palić verb dorzucać drewno, węgiel i inne materiały łatwopalne do ognia, aby podtrzymać płomień | heizen [heizte; hat geheizt]Verb |
| palić verb niszczyć coś za pomocą ognia | brennen [brannte; hat gebrannt]Verb |
| palić verb wdychać dym tytoniowy z papierosa, fajki itp.; czynić to nałogowo | rauchen [rauchte; hat geraucht]Verb |
| palić jak smok palić dużo, nadmiernie | |
| palić za sobą mosty (książkowy) uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie verb | |
| przypalić verb spalić częściowo zewnętrzną część | anbrennen lassenVerb |
| przypalić verb ulec przypaleniu | anbrennen [brannte an; hat angebrannt]Verb |
| spalić (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec verb | anbrennen [brannte an; hat angebrannt]Verb |
| spalić (motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo verb | verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb |
| spalić verb | abfackeln [fackelte ab; hat abgefackelt]Verb |
| spalić verb poddać coś działaniu ognia, zniszczyć ogniem | verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb |
| spalić na panewce (książkowy) nie udać się, zakończyć się klęską verb | |
| spalić się verb | verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt]Verb |
| zapalić (książkowy) nabrać chęci, zapału do jakiegoś przedsięwzięcia verb | sich begeisternVerb |
| zapalić (książkowy) o uczuciu opanować kogoś verb | |
| zapalić (potocznie, potoczny) o silniku zacząć pracować verb | anspringen [sprang an; ist angesprungen]Verb |
| zapalić (potocznie, potoczny) uruchomić, np. silnik samochodu, radio, telewizor verb | |
| zapalić verb sprawić, że coś zaczyna się świecić, zaczyna dawać światło | |
| zapalić verb wzniecić ogień | |
| zapalić verb zacząć się palić, zająć się płomieniem | sich entzündenVerb |
| zapalić verb zacząć się świecić |
