słownik Niemiecko-Polski »

brennen w języku polskim

NiemieckiPolski
brennen [brannte; hat gebrannt] Verb

palićverb
niszczyć coś za pomocą ognia

przypiekaćverb
tak mocno grzać, że mogą powstawać rumieńce

płonąćverb
być trawionym przez ogień

spłonąćverb
ulec zniszczeniu przez ogień

wypalaćverb
otrzymywać coś z jakiegoś surowca, prażąc go w ogniu

brennen | einbrennen Verb

wypalaćverb
zrobić dziurę za pomocą wysokiej temperatury

brennender Dornbusch Substantiv

krzak gorejący(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) według Biblii: płonący krzak, pod postacią którego Bóg objawił się Mojżeszowi;
noun

abbrennen [brannte ab; hat abgebrannt] (Akkusativ) Verb

wypływaćverb
płynąc, opuszczać dane miejsce

wyruszaćverb
ruszać w drogę

anbrennen [brannte an; hat angebrannt] Verb

przypalać sięverb

przypalićverb
ulec przypaleniu

spalić(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) zbyt mocno przypiec
verb

zapalać sięverb

anbrennen lassen Verb

przypalićverb
spalić częściowo zewnętrzną część

anzünden | anmachen | anbrennen Verb

zapalićverb
wzniecić ogień

Brennerei | brennen Adjektiv

gorzelnianyadjective
dotyczący gorzelnictwa, odnoszący się do gorzelnictwa, związany z gorzelnictwem

das einbrennen Verb

wypalaćverb
wykonywać rozpalonym narzędziem wzór, znak na jakimś materiale, powierzchni

sich die Finger verbrennen Verb

sparzyć(przenośnie, przenośnia) doznać zawodu, zawieść się na czymś lub na kimś
verb

sich verbrennen | sich verbrühen Verb

sparzyćverb
doznać poparzenia, podrażnić skórę i mieć objawy poparzenia lub takie, jak po dotknięciu gorącej rzeczy

das Sodbrennen [des Sodbrennens; die Sodbrennen] Substantiv

zgaga(medycyna, medyczny) uczucie pieczenia w przełyku
noun

verbrennen [verbrannte; hat/ist verbrannt] Verb

oparzyćverb

spalić(motoryzacja) (technologia, technika, techniczny) zużyć jako paliwo
verb

spalićverb
poddać coś działaniu ognia, zniszczyć ogniem

spalić sięverb

↑

Historia wyszukiwania

    Słowniki online

    Więcej ciekawostek