lega w języku niemieckim
| Polski | Niemiecki |
|---|---|
| Lega (geografia, geograficzny) rzeka w północno-wschodniej Polsce; noun | Leega | LegaSubstantiv |
| legalizacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nadanie mocy prawnej, uznanie czegoś za zgodne z prawem noun | die Legalisierung [der Legalisierung; die Legalisierungen]Substantiv |
| legalizować verb czynić coś legalnym | legalisieren [legalisierte; hat legalisiert]Verb |
| legalnie adverb w sposób legalny; nie odchodząc od litery prawa | legal | gesetzmäßigAdverb |
| legalny adjective produkowany, używany, rozpowszechniany w sposób zgodny z prawem | legal | gesetzlichAdjektiv |
| legalny adjective zgodny z prawem | legal | gesetzlichAdjektiv |
| legar noun drewniana belka, do której przybite są deski podłogi; | der Balken [des Balkens; die Balken]Substantiv |
| legar noun podkład drewniany, na którym ustawiane są ciężary; | FusspfetteSubstantiv |
| legat (historia, historyczny, historycznie) w starożytnym Rzymie: pierwotnie wysłannik, później wysokiej rangi urzędnik lub dowódca legionu noun | der Legat [des Legaten, des Legats, des Legates; die Legaten, die Legate]Substantiv |
| legat (kościelny) reprezentant papieża noun | der Legat [des Legaten, des Legats, des Legates; die Legaten, die Legate]Substantiv |
| ablegat | |
| alegat (przestarzałe, przestarzały) dokument, załącznik; noun | das Plädoyer [des Plädoyers; die Plädoyers]Substantiv |
| definicja legalna | |
| delegacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) częściowe lub całkowite przeniesienie swoich kompetencje na inny organ noun | die Delegation [der Delegation; die Delegationen]Substantiv |
| delegacja noun grupa osób reprezentująca pewną społeczność | die Delegation [der Delegation; die Delegationen]Substantiv |
| delegacja noun wyjazd w sprawach służbowych | die Abordnung [der Abordnung; die Abordnungen]Substantiv |
| delegat noun oficjalny wysłannik jakiejś zbiorowości reprezentujący jej interesy | DelegierterSubstantiv |
| elegancik (ironicznie) mężczyzna, który ubiera się z przesadną elegancją noun | die Haselmaus [der Haselmaus; die Haselmäuse]Substantiv |
| elegancja noun dobry smak w ubiorze i zachowaniu | die Eleganz [der Eleganz; —]Substantiv |
| elegancki adjective dotyczący elegancji; charakteryzujący się elegancją | der elegant [des Elegants; die Elegants]Adjektiv |
| elegant noun mężczyzna charakteryzujący się elegancją | der elegant [des Elegants; die Elegants]Substantiv |
| kolega noun towarzysz pracy, nauki lub zabawy | Kollege | Kamerad | FreundSubstantiv |
| nalegać verb mocno lub uparcie domagać się czegoś | drängen [drängte; hat gedrängt] (auf mit Akkusativ)Verb |
| nielegalnie adverb w sposób nielegalny; niezgodnie z prawem | gesetzeswidrig [gesetzeswidriger; am gesetzeswidrigsten]Adverb |
| nielegalność noun cecha tego, co nielegalne; sprzeczność z prawem | die Illegalität [der Illegalität; die Illegalitäten]Substantiv |
| nielegalny adjective niezgodny z prawem | illegal [illegaler; am illegalsten]Adjektiv |
| nielegalny adjective produkowany, używany, rozpowszechniany w sposób niezgodny z prawem | gesetzwidrig illegalAdjektiv |
| nielegał (z rosyjskiej terminologii wywiadowczej) agent albo kadrowy pracownik wywiadu („nielegalnego”), który operuje na terytorium obcego państwa pod przykryciem, bez statusu dyplomatycznego noun | IllegalerSubstantiv |
| oblegać (wojskowość, wojskowy) otaczać zbrojnie verb | belagern [belagerte; hat belagert]Verb |
| oblegać verb otaczać gromadnie | umringen [umringte; hat umringt]Verb |
| polegać verb na czymś działać według jakiejś reguły, zasady | beruhen [beruhte; hat beruht]Verb |
| polegać verb na czymś opierać się na czymś, ufać czemuś | verlassen [verließ; hat verlassen] (auf mit Akkusativ)Verb |
| polegać verb na kimś ufać komuś, być pewnym jego zachowania | verlassen [verließ; hat verlassen] (auf mit Akkusativ)Verb |
| przylegający adjective | angrenzendAdjektiv |
| przylegać verb mieć bliski lub bezpośredni kontakt w położeniu | anliegen [lag an; hat angelegen] (Dativ)Verb |
| rozlegać się verb być słyszanym w jakimś miejscu | erklingen [erklang; ist erklungen]Verb |
| ulegający biodegradacji | |
| ulegać verb być poddawanym procesom | bestehen [bestand; hat bestanden]Verb |
| ulegać verb nie być w stanie czemuś się oprzeć | abwerfenVerb |
| ulegać wypadkowi verb | verunglücken [verunglückte; ist verunglückt]Verb |
