drängen w języku polskim

Niemiecki	Polski
drängen [drängte; hat gedrängt] (auf mit Akkusativ) Verb	nalegaćverb mocno lub uparcie domagać się czegoś pchaćverb przedzierać się, tłoczyć się pchaćverb starać się o coś, dążyć do czegoś popędzaćverb skłaniać do pośpiesznego wykonywania czegoś
drängen [drängte; hat gedrängt] (auf mit Akkusativ) Adjektiv	prasowyadjective dotyczący prasy, związany z prasą
drängen \| treiben Verb	pchać(przenośnie, przenośnia) namawiać do czegoś verb
bedrängen [bedrängte; hat bedrängt] Verb	prześladowaćverb nieustannie niepokoić prześladowaćverb wyrządzać krzywdy, stale czynić przeszkody czy szykany szachować(potocznie, potoczny) trzymać kogoś w niepewności, groźbą czegoś zmuszać do określonego postępowania, zagrażać czymś verb
bedrängen \| quälen Verb	gnębićverb powodować zły stan psychiczny
sich aufdrängen Verb	narzucaćverb być nachalnym, zmuszać kogoś do przebywania ze sobą przykleić(potocznie, potoczny) narzucić komuś swoje towarzystwo verb przyklejaćverb narzucać komuś własne towarzystwo
sich drängen Verb	tłoczyćverb być w tłoku; zbijać się w tłum
sich drängen \| sich schubsen Verb	popychaćverb przesuwać siebie nawzajem poprzez pchanie
verdrängen [verdrängte; hat verdrängt] Verb	odsuwaćverb przestawać o czymś myśleć lub coś czynić wypieraćverb

Historia wyszukiwania