słownik Polsko-Niemiecki »

czas w języku niemieckim

PolskiNiemiecki
czas (gramatyka) sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi
noun

Tempus | ZeitformSubstantiv

czas noun
chwila, moment, pora

die Zeit [der Zeit; die Zeiten]Substantiv

czas noun
wymiar używany do określania kolejności zdarzeń;

die Zeit [der Zeit; die Zeiten]Substantiv

czas leczy rany po jakimś czasie człowiek lepiej znosi wspomnienie o nieszczęściu, które go spotkało

die Zeit heilt die Wunden

czas letni phrase

die Sommerzeit [der Sommerzeit; —]Phrase

czas przeszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszą czynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich;
noun

das Präteritum [des Präteritums; die Präterita]Substantiv

czas przyszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszą czynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich;
noun

das Futur [des Futurs; die Future]Substantiv

czas realizacji

Abarbeitungsgeschwindigkeit

czas teraźniejszy (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wykonywaną czynność lub stan istniejący w momencie mówienia lub pisania o nich;
noun

das Präsens [des Präsens; die Präsentia, die Präsenzien]Substantiv

czas to pieniądz czas jest wartościowy, tracąc go traci się pieniądze, które by się wtedy zarobiło

Zeit ist Geld

czas trwania noun

die Dauer [der Dauer; die Dauern]Substantiv

czas wolny noun
wolne od zajęć, pracy

die Freizeit [der Freizeit; die Freizeiten]Substantiv

czas zaprzeszły (gramatyka) czas wyrażający m.in. czynność wcześniejszą niż inna czynność przeszła;
noun

Plusquamperfekt | VorvergangenheitSubstantiv

czas zaprzyszły

Futur II

czasami (zobacz) czasem
adverb

von Zeit zu ZeitAdverb

czasem adverb
niekiedy, co pewien czas

manchmal | zuweilen | ab und zuAdverb

czasie phrase

die Blessur [der Blessur; die Blessuren]Phrase

czasochłonny adjective
wymagający poświęcenia dużo czasu

zeitraubend [zeitraubender; am zeitraubendsten]Adjektiv

czasopismo noun
druk ukazujący się najczęściej w określonych terminach, pod niezmienionym tytułem, zwykle posiadający numerację ciągłą;

die Zeitschrift [der Zeitschrift; die Zeitschriften]Substantiv

czasopismo ilustrowane noun

die IllustrierteSubstantiv

czasoprzestrzeń (fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności;
noun

die Raumzeit [der Raumzeit; die Raumzeiten]Substantiv

czasownik (gramatyka) część mowy opisująca czynności lub stany;
noun

Verb | Zeitwort | VerbumSubstantiv

czasownik dokonany (gramatyka) czasownik, który opisuje czynność, o której z kontekstu wiadomo, że jest zakończona
noun

perfektives VerbSubstantiv

czasownik duratywny (gramatyka) czasownik niedokonany wyrażający czynność lub proces trwający
noun

duratives VerbSubstantiv

czasownik modalny (gramatyka) czasownik, który określa stosunek mówiącego do czynności
noun

das Modalverb [des Modalverbs; die Modalverben]Substantiv

czasownik niedokonany (gramatyka) czasownik, który opisuje czynność, o której z kontekstu nie wiadomo, czy jest zakończona
noun

imperfektives VerbSubstantiv

czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej
noun

intransitives VerbSubstantiv

czasownik posiłkowy (gramatyka) czasownik, spełniający w danym zdaniu wyłącznie funkcję gramatyczną, tj. służący do tworzenia czasów, trybów itp.; na języki tworzące daną formę gramatyczną fleksyjnie nie jest on tłumaczony
noun

das Hilfsverb [des Hilfsverbs; die Hilfsverben]Substantiv

czasownik przechodni (gramatyka) czasownik, który może utworzyć formę strony biernej
noun

transitives VerbSubstantiv

czasownik rozdzielnie żłożony

trennbares Verb

czasownik ułomny (gramatyka) czasownik, który nie tworzy pewnych form gramatycznych;
noun

Defektivum | defektives VerbSubstantiv

czasownik zwrotny (gramatyka) czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny
noun

reflexives Verb | ReflexivverbSubstantiv

czasownikowy adjective
związany z czasownikiem, dotyczący czasownika

das verbalAdjektiv

czasowy adjective
trwający przez krótki czas

zeitlich | zeitweiligAdjektiv

czasy noun
okres dziejów, który wyodrębniono z uwagi na pewne swoiste cechy

das Zeitalter [des Zeitalters; die Zeitalter]Substantiv

czaszka (anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie;
noun

Schädel | KraniumSubstantiv

czaszkowy (anatomia, anatomiczny) związany z czaszką, dotyczący czaszki
adjective

kranial | SchädelAdjektiv

czasznica olbrzymia

Riesenbovist

być na czasie verb
być modnym, być w modzie

in seinVerb

cały czas adverb
nieustannie, ciągle

die ganze ZeitAdverb

12