Poloneză | Germană |
---|---|
czas (gramatyka) sposób odmiany czasownika, polegający na rozróżnianiu chwili wykonania czynności względem momentu wypowiedzi noun | Tempus | ZeitformSubstantiv |
czas noun chwila, moment, pora | die Zeit [der Zeit; die Zeiten]Substantiv |
czas noun wymiar używany do określania kolejności zdarzeń; | die Zeit [der Zeit; die Zeiten]Substantiv |
czas leczy rany po jakimś czasie człowiek lepiej znosi wspomnienie o nieszczęściu, które go spotkało | |
czas letni phrase | die Sommerzeit [der Sommerzeit; —]Phrase |
czas przeszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wcześniejszą czynność lub wcześniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; noun | das Präteritum [des Präteritums; die Präterita]Substantiv |
czas przyszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszą czynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; noun | das Futur [des Futurs; die Future]Substantiv |
czas realizacji | |
czas teraźniejszy (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa wykonywaną czynność lub stan istniejący w momencie mówienia lub pisania o nich; noun | das Präsens [des Präsens; die Präsentia, die Präsenzien]Substantiv |
czas to pieniądz czas jest wartościowy, tracąc go traci się pieniądze, które by się wtedy zarobiło | |
czas trwania noun | die Dauer [der Dauer; die Dauern]Substantiv |
czas wolny noun wolne od zajęć, pracy | die Freizeit [der Freizeit; die Freizeiten]Substantiv |
czas zaprzeszły (gramatyka) czas wyrażający m.in. czynność wcześniejszą niż inna czynność przeszła; noun | Plusquamperfekt | VorvergangenheitSubstantiv |
czas zaprzyszły | |
czasami (zobacz) czasem adverb | von Zeit zu ZeitAdverb |
czasem adverb niekiedy, co pewien czas | |
czasie phrase | die Blessur [der Blessur; die Blessuren]Phrase |
czasochłonny adjective wymagający poświęcenia dużo czasu | zeitraubend [zeitraubender; am zeitraubendsten]Adjektiv |
czasopismo noun druk ukazujący się najczęściej w określonych terminach, pod niezmienionym tytułem, zwykle posiadający numerację ciągłą; | die Zeitschrift [der Zeitschrift; die Zeitschriften]Substantiv |
czasopismo ilustrowane noun | die IllustrierteSubstantiv |
czasoprzestrzeń (fizyka, fizyczny) matematyczny model opisujący czas i przestrzeń zgodnie z postulatami teorii względności; noun | die Raumzeit [der Raumzeit; die Raumzeiten]Substantiv |
czasownik (gramatyka) część mowy opisująca czynności lub stany; noun | Verb | Zeitwort | VerbumSubstantiv |
czasownik dokonany (gramatyka) czasownik, który opisuje czynność, o której z kontekstu wiadomo, że jest zakończona noun | perfektives VerbSubstantiv |
czasownik duratywny (gramatyka) czasownik niedokonany wyrażający czynność lub proces trwający noun | duratives VerbSubstantiv |
czasownik modalny (gramatyka) czasownik, który określa stosunek mówiącego do czynności noun | das Modalverb [des Modalverbs; die Modalverben]Substantiv |
czasownik niedokonany (gramatyka) czasownik, który opisuje czynność, o której z kontekstu nie wiadomo, czy jest zakończona noun | imperfektives VerbSubstantiv |
czasownik nieprzechodni (gramatyka) czasownik, który nie ma formy strony biernej noun | intransitives VerbSubstantiv |
czasownik posiłkowy (gramatyka) czasownik, spełniający w danym zdaniu wyłącznie funkcję gramatyczną, tj. służący do tworzenia czasów, trybów itp.; na języki tworzące daną formę gramatyczną fleksyjnie nie jest on tłumaczony noun | das Hilfsverb [des Hilfsverbs; die Hilfsverben]Substantiv |
czasownik przechodni (gramatyka) czasownik, który może utworzyć formę strony biernej noun | transitives VerbSubstantiv |
czasownik rozdzielnie żłożony | |
czasownik ułomny (gramatyka) czasownik, który nie tworzy pewnych form gramatycznych; noun | Defektivum | defektives VerbSubstantiv |
czasownik zwrotny (gramatyka) czasownik, który w języku polskim odnosi się do wykonawcy czynności przez zaimek „się”, a w innych językach przez odpowiednią końcówkę lub właściwy zaimek zwrotny noun | reflexives Verb | ReflexivverbSubstantiv |
czasownikowy adjective związany z czasownikiem, dotyczący czasownika | das verbalAdjektiv |
czasowy adjective trwający przez krótki czas | zeitlich | zeitweiligAdjektiv |
czasy noun okres dziejów, który wyodrębniono z uwagi na pewne swoiste cechy | das Zeitalter [des Zeitalters; die Zeitalter]Substantiv |
czaszka (anatomia, anatomiczny) część szkieletu chroniąca mózg, znajdująca się w głowie; noun | Schädel | KraniumSubstantiv |
czaszkowy (anatomia, anatomiczny) związany z czaszką, dotyczący czaszki adjective | kranial | SchädelAdjektiv |
czasznica olbrzymia | |
być na czasie verb być modnym, być w modzie | in seinVerb |
cały czas adverb nieustannie, ciągle | die ganze ZeitAdverb |