przy w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| przyznawać verb zgadzać się z kimś w sprawie czegoś, uznawać coś za słuszne | confiteor [confiteri, confessus sum](2nd) DEP |
| przyzwalać verb okazywać zgodę na coś | consentiōverb |
| przyzwoicie adverb w sposób przyzwoity | decenter [decentius, decentissime]adverb |
| przyzwoitość noun przestrzeganie dobrych obyczajów i norm etycznych | decentia [decentiae](1st) F |
| przyzwolenie noun pozwolenie, zgoda na coś | assensio [assensionis](3rd) F |
| przyzwyczajać verb stopniowo powodować przyjmowanie czegoś za zwykłe, a nawet potrzebne; uczyć z czasem traktowania kogoś normalnie albo wywoływać potrzebę obecności tej osoby; kształtować nawyki | assuefacio [assuefacere, assuefeci, assuefactus](3rd) TRANS |
| przyzwyczajenie noun to do czego ktoś się przyzwyczaił | consuetudo [consuetudinis](3rd) F |
| Arka Przymierza (biblijny) skrzynia, w której przechowywano tablice z tekstem Dekalogu; noun | Arca foederisnoun |
| bagnik przybrzeżny (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Dolomedes fimbriatus Clerck, gatunek pająka z rodziny darownikowatych, żyjącego w pobliżu wody noun | |
| bezprzykładny (książkowy) niedający się z niczym porównać adjective | exemplo carensadjective |
| czas przyszły (gramatyka) kategoria gramatyczna czasownika, która najczęściej wskazuje i nazywa późniejszą czynność lub późniejszy stan niż moment mówienia lub pisania o nich; noun | futūrumnoun |
| dziesięcioro przykazań (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kodeks praw moralno-religijnych przekazany Żydom przez Mojżesza na Synaju noun | Decalogus [Decalogi](2nd) M |
| fałszywy przyjaciel (językoznawstwo, językoznawczy) wyraz w jednym języku o podobnym bądź takim samym brzmieniu, co wyraz w innym języku, jednak różniący się od niego znaczeniem; | |
| imiesłów przymiotnikowy czynny (gramatyka) imiesłów, który określa podmiot zdania jako wykonawcę innej czynności, równoczesnej z czynnością orzeczenia zdania noun | participium [participi(i)](2nd) N |
| krzywoprzysięstwo noun złożenie fałszywych zeznań pod przysięgą | periurium [periuri(i)](2nd) N |
| Księga Przysłów | |
| kto pierwej do młyna przyniesie, temu pierwej zmielą kto się pośpieszy, ten prędzej zyska | |
| kto z przyrodzenia głupi, i w Paryżu sobie rozumu nie kupi niektórzy ludzie pozostaną głupcami do końca życia | |
| na przykład … poprzedzająca wyliczenie przykładów | |
| naprzykrzać się verb nie dawać komuś spokoju; namolnie domagać się czegoś | oblātrārtrixverb |
| nieprzychylny adjective nastawiony nieżyczliwie; świadczący o czyjejś niechęci | adversus [adversa -um, adversior -or -us, adversissimus -a -um]adjective |
| nieprzygotowany adjective taki, który zaniedbał przygotowań | imparātusadjective |
| nieprzyjaciel (wojskowość, wojskowy) wroga armia, ogół wrogich wojsk noun | hostis [hostis](3rd) C |
| nieprzyjaciel noun ktoś wrogo nastawiony wobec kogoś lub czegoś | hostis [hostis](3rd) C |
| nieprzyjacielski (przestarzałe, przestarzały) dotyczący zachowań lub emocji pochodzących od osoby wrogo nastawionej adjective | infestus [infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um]adjective |
| nieprzyjacielski adjective związany z nieprzyjacielem militarnym | hostisadjective |
| nieprzyjazny adjective nastawiony niechętnie, wrogo | inimicus | infestusadjective |
| nieprzyjemność noun nieprzyjemna sytuacja albo rzecz | iniūcunditāsnoun |
| nieprzyjemny adjective sprawiający przykrość, wywołujący niemiłe odczucia | asper [aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um]adjective |
| nieprzyjemny adjective zachowujący się w sposób niemiły dla otoczenia | asper [aspera -um, asperior -or -us, asperrimus -a -um]adjective |
| nieprzystępny (psychologia, psychologiczny) zachowujący dystans w relacjach z ludźmi adjective | inaccessus [inaccessa, inaccessum]adjective |
| nieprzystępny adjective taki, do którego trudno dotrzeć | invius [invia, invium]adjective |
| nieprzystępny adjective zbyt zawiły; trudny do zrozumienia | impenetrābilisadjective |
| nieprzytomny adjective taki, który stracił przytomność, świadomość | excors [(gen.), excordis]adjective |
| nieprzyzwoitość noun brak przyzwoitości | obscenitas [obscenitatis](3rd) F |
| nieprzyzwoity adjective niezgodny z powszechnymi zasadami moralnymi (często w kontekście seksualnym) | indecēnsadjective |
| pieprzyć (potocznie, potoczny) pogardzać kimś lub czymś, lekceważyć kogoś verb | futuōverb |
| pieprzyć (wulgarnie, wulgaryzm) (potocznie, potoczny) uprawiać seks verb | futuo [futuere, futui, fututus](3rd) |
| pieprzyć verb dodawać pieprzu do jedzenia | capsicumverb |
| pieprzyca siewna (botanika, botaniczny) Lepidium sativum, roślina zielna z rodziny kapustowatych, stosowana w kuchni; noun |
