Polski | Łacina |
---|---|
przystępny adjective łatwy do zrozumienia | explicātusadjective |
przystępny adjective łatwy w obcowaniu, w nawiązywaniu kontaktu | intrābilisadjective |
przystępować verb podchodzić, zbliżać się | accedo [accedere, accessi, accessus](3rd) |
przystojny adjective taki, który cechuje się przyjemną powierzchownością i dobrą postawą, wywołuje przyjemne odczucia estetyczne | formōsusadjective |
przystosować verb uczynić coś odpowiednim dla określonych zadań lub potrzeb | adaptareverb |
przystosowanie (rzeczownik odczasownikowy) od przystosować noun | accommodātiōnoun |
przystosowywać verb zmieniać coś odpowiednio do określonych wymagań | adapto [adaptare, adaptavi, adaptatus](1st) TRANS |
przystosowywać verb zmieniać się do nowych okoliczności | adaptōverb |
przystrajać verb ubierać dla ozdoby | adōrnōverb |
przyswajać (biologia, biologiczny) o organizmach żywych: wchłaniać substancje odżywcze verb | absorbeōverb |
przysyłać verb dostarczać coś nieosobiście, pocztą lub przez posłańca | mittōverb |
przyszłość noun czas, który dopiero nadejdzie, nastąpi; | |
przyszły adjective ten, który wydarzy się w przyszłości; taki, który należy do przyszłości | futurus [futura, futurum]adjective |
przytakiwać verb zgadzać się z kimś lub czymś | adnŭĕreverb |
przytakiwacz noun człowiek nie mający własnego zdania, przytakujący innym, zwłaszcza tym, od których jest zależny | assentātornoun |
przytomny adjective świadomy tego, co się z nim dzieje; taki, który nie stracił przytomności lub ją odzyskał | cōnsciusadjective |
przytułek noun miejsce schronienia | refugium [refugi(i)](2nd) N |
przytułek noun placówka schronienia i opieki dla bezdomnych, pokrzywdzonych lub ubogich | ergastulum [ergastuli](2nd) N |
przytulia (botanika, botaniczny) Galium L., rodzaj roślin z rodziny marzannowatych; noun | Galiumnoun |
przytulia czepna (botanika, botaniczny) Galium aparine L., gatunek rośliny z rodziny marzanowatych o białym, wierzchotkowym kwiatostanie i łodydze pokrytej haczykowatymi włoskami; noun | Galium aparinenoun |
przytulić verb okazać czułość poprzez przybliżenie do siebie i objęcie się | amplector [amplecti, amplexus sum](3rd) DEP |
przytulny adjective dający poczucie przyjemności i bezpieczeństwa | commodus [commoda -um, commodior -or -us, commodissimus -a -um]adjective |
przytwierdzać verb przyłączać mocno coś do czegoś | confirmareverb |
przywędrować verb dotrzeć gdzieś, wędrując | advenireverb |
przywiązywać wagę verb uważać coś za ważne, istotne, znaczące; nadawać czemuś duże znaczenie | foveōverb |
przywieszka (filatelistyka) arkusik przylegający do znaczka pocztowego bez wydrukowanego waloru pieniężnego; noun | pittacium [pittacii](2nd) N |
przywieźć verb przy pomocy pojazdu lub narzędzia na kołach (ewentualnie kółkach) dostarczyć coś lub umożliwić komuś przybycie w dane miejsce | ferreverb |
przywilej (książkowy) szczególne uprawnienie, prawo korzystania ze szczególnych względów w jakimś zakresie; noun | privilegium [privilegi(i)](2nd) N |
przywitać verb aspekt dokonany od: witać | salutem dicereverb |
przywłaszczać verb zabierać bezprawnie cudzą własność lub przyznawać sobie prawo do czegoś | ūsurpōverb |
przywódca noun osoba, która przewodzi innym dzięki swojemu autorytetowi lub posiadanej władzy | ductor [ductoris](3rd) M |
przywództwo noun grupa przewodząca kimś lub czymś | auctoritas [auctoritatis](3rd) F |
przywoływać verb wołać kogoś powodując jego przyjście, zwracać się do kogoś | affor [affari, affatus sum](1st) DEP |
przywozić verb wioząc, dostarczać jakąś, rzecz lub kogoś do jakiegoś miejsca | ferreverb |
przywracać verb doprowadzać do pierwotnego czy poprzedniego stanu lub wprowadzać na nowo | reddōverb |
przyzębie (anatomia, anatomiczny) zespół tkanek otaczających i unieruchamiających ząb oraz mających za zadanie jego ochronę przed wnikaniem zakażenia z zainfekowanego kanału korzeniowego lub kieszonki dziąsłowej; noun | gingiva [gingivae](1st) F |
przyziemny adjective będący przy powierzchni ziemi | humusadjective |
przyziemny adjective dotyczący zwykłych spraw, codziennych potrzeb | usitatus [usitata -um, usitatior -or -us, usitatissimus -a -um]adjective |
przyznawać verb potwierdzać jakiś fakt odnośnie siebie samego | concedereverb |
przyznawać verb przydzielać coś komuś, dawać | dono [donare, donavi, donatus](1st) |