ość w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| jedność (filozofia, filozoficzny) wewnętrzna niesprzeczność; noun | unitas [unitatis](3rd) F |
| jedność noun wspólnota, unia, zjednoczenie | unitas [unitatis](3rd) F |
| kobiecość noun cecha tego, co kobiece | muliebris statusnoun |
| kolejność noun uporządkowanie pozwalające ustalić dla dowolnych dwóch elementów pewnej zbiorowości (haseł, czynności, ludzi, itp.), który z nich jest wcześniejszy, a który późniejszy | ordo [ordinis](3rd) M |
| kompletność noun cecha tego, co jest kompletne, nie ma braków | integritāsnoun |
| konieczność noun coś, czego nie można uniknąć | necessaria [necessariae](1st) F |
| korpulentność noun cecha tego, co jest korpulentne | corpulentia [corpulentiae](1st) F |
| kość (anatomia, anatomiczny) część szkieletu ludzi lub zwierząt; noun | os | ossumnoun |
| kość noun wielościan z oczkami służący do gry; | talus | tesseranoun |
| kość czołowa (anatomia, anatomiczny) kość tworząca przednią część sklepienia czaszki; noun | os frontalenoun |
| kość gnykowa (anatomia, anatomiczny) kość w obrębie szyi zawieszona poniżej żuchwy; noun | os hyoideumnoun |
| kość guziczna (anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek kręgosłupa człowieka; noun | os coccygisnoun |
| kość krzyżowa (anatomia, anatomiczny) dolny odcinek kręgosłupa powstały ze zrośnięcia pięciu kręgów krzyżowych; noun | os sacrumnoun |
| kość niezgody noun przyczyna sporu, konfliktu | malum discordiaenoun |
| kość piszczelowa (anatomia, anatomiczny) podstawowa kość goleni; noun | crus [cruris](3rd) N |
| kość skroniowa (anatomia, anatomiczny) parzysta kość położona po bokach i u dołu mózgoczaszki, ochronna dla ucha; noun | os temporalenoun |
| kość strzałkowa (anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą; noun | fibula [fibulae](1st) F |
| kość słoniowa (zoologia, zoologiczny) materiał pochodzący z zębów dużych ssaków: słonia, morsa, hipopotama, narwala; noun | ebur [eboris](3rd) N |
| krzepkość noun cecha tego, kto jest krzepki, pełen tężyzny | |
| krótkowzroczność (medycyna, medyczny) wada refrakcyjna wzroku, polegająca na tym, że oko nieprawidłowo skupia promienie świetlne, przez co niewyraźnie widzi się odległe przedmioty; noun | myopia [myopiae](1st) F |
| kwasowość (chemia, chemiczny) cecha roztworów elektrolitów, charakteryzujących się przewagą stężenia jonów wodorowych nad stężeniem jonów wodorotlenowych; właściwość zawierania kwasu w swoim składzie noun | aciditas [aciditatis](3rd) F |
| lekkomyślność noun cecha kogoś, kto jest lekkomyślny, niepoważny, zbyt lekko coś traktujący | levitas [levitatis](3rd) F |
| lekkość noun cecha tego, co lekkie | levitas [levitatis](3rd) F |
| lepkość (fizyka, fizyczny) tarcie pomiędzy poruszającymi się względem siebie warstwami cieczy lub plastycznego ciała stałego noun | viscositasnoun |
| litość noun współczucie, miłosierdzie, żal nad kimś | misericordia [misericordiae](1st) F |
| lojalność (odprzymiotnikowy) cecha tego, co jest lojalne; cecha tych, którzy są lojalni noun | fides [fidis](3rd) F |
| ludność noun ogół ludzi zamieszkujących dane terytorium | populatio [populationis](3rd) F |
| ludzkość noun ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie | |
| marność noun bycie ulotnym, nietrwałym, bezcelowym, bez wartości | vanitas [vanitatis](3rd) F |
| marskość (medycyna, medyczny) stwardnienie narządu i związane z tym upośledzenie jego czynności noun | cirrhosis [cirrhosis](3rd) F |
| małoletniość (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) nieposiadanie wieku określonego przez prawo jako wymagany dla pełnoletniości noun | minoritas [minoritatis](3rd) F |
| mglistość noun właściwość tego, co jest pełne mgły | nebula [nebulae](1st) F |
| miejscowość noun jednostka osadnicza lub inny obszar zabudowany wyróżniający się odrębną nazwą | |
| miąższość (geologia, geologiczny) grubość warstwy, zespołu warstw lub żyły mierzona prostopadle do ograniczających je powierzchni noun | crassitūdōnoun |
| miękkość noun cecha tego, co jest miękkie w dotyku | lenitas [lenitatis](3rd) F |
| miłość noun kontakt fizyczny prowadzący zwykle do stosunku płciowego | amor [amoris](3rd) M |
| miłość noun osoba, którą się kocha | amor | caritasnoun |
| miłość noun przedmioty, czynności, które sprawiają przyjemność | amor [amoris](3rd) M |
| miłość noun silna więź emocjonalna łącząca ludzi; także: łącząca osobę z Bogiem, bóstwem, krajem rodzinnym | amor | caritasnoun |
| miłość noun uczucie, którym się darzy kochaną osobę; | amor | caritasnoun |
