słownik Łacino-Polski »

fibula w języku polskim

ŁacinaPolski
fibula [fibulae] (1st) F
noun

kość strzałkowa(anatomia, anatomiczny) kość po stronie bocznej goleni, łącząca się z piszczelą;
noun

fibula verb

ujmowaćverb
chwytać siebie nawzajem