Polski | Łacina |
---|---|
kosmo- pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kosmosem | |
kosmografia (filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego noun | cosmographia [cosmographiae](1st) F |
kosmografia (naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata noun | cosmographia [cosmographiae](1st) F |
kosmologia (astronomia, astronomiczny) dział astronomii, który zajmuje się kosmosem; nauka o wszechświecie; noun | cosmologia [cosmologiae](1st) F |
kosmonauta noun człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej | cosmonauta [cosmonautae](1st) M |
kosmopolita noun człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe | cosmopolitanoun |
kosmopolityczny adjective nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności | cosmopoliticus [cosmopolitica, cosmopoliticum]adjective |
kosmos (astronomia, astronomiczny) przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery; noun | mundus [mundi](2nd) M |