cosmo- w języku polskim

Łacina	Polski
cosmo-	kosmo-pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z kosmosem
cosmographia [cosmographiae] (1st) F noun	kosmografia(filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) wyobrażenie o świecie i jego funkcjonowaniu charakterystyczne dla konkretnej religii lub systemu filozoficznego noun kosmografia(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dawna nauka badająca strukturę i ewolucję wszechświata noun
cosmologia [cosmologiae] (1st) F noun	kosmologia(astronomia, astronomiczny) dział astronomii, który zajmuje się kosmosem; nauka o wszechświecie; noun
cosmonauta [cosmonautae] (1st) M noun	kosmonautanoun człowiek, który wziął udział w podróży kosmicznej
cosmopolita noun	kosmopolitanoun człowiek nieuznający jakiegokolwiek obywatelstwa, a jedynie światowe
cosmopoliticus [cosmopolitica, cosmopoliticum] adjective	kosmopolitycznyadjective nieczujący związku z żadnym państwem (miejscem) w szczególności
cosmos [cosmi] noun M	kumys(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) (etnografia, etnograficzny) napój alkoholowy otrzymywany z mleka klaczy lub oślicy poddanego fermentacji, popularny w Azji; noun
cosmotheoria noun	światopoglądnoun zespół poglądów, sądów, przekonań danej osoby na temat otaczającego świata czerpanych z rozmaitych dziedzin kultury, mający wpływ na jego zachowanie;

Historia wyszukiwania