mundus w języku polskim

Łacina	Polski
mundus [mundi] (2nd) M noun	kosmos(astronomia, astronomiczny) przestrzeń poza obszarem ziemskiej atmosfery; noun świat(przenośnie, przenośnia) planeta noun światnoun przestrzeń, w której się żyje
mundus [munda -um, mundior -or -us, mundissimus -a -um] adjective	czystyadjective pozbawiony brudu porządnyadjective lubiący porządek uporządkowanyadjective taki, który wykazuje porządek, ład, dobrą organizację
Mundus vetus noun	Stary Świat(geografia, geograficzny) wspólna nazwa dla Europy, Azji i Afryki; noun
mundus \| orbis noun	światnoun cała Ziemia
Edmundus noun	Edmundnoun imię męskie;
homo permundus noun	czyściochnoun ktoś, kto lubi wyjątkową czystość i porządek wokół siebie czyściochnoun ktoś, kto skrupulatnie dba o własną higienę czyściochanoun kobieta lub dziewczyna, która lubi wyjątkową czystość i porządek wokół siebie czyściochanoun kobieta lub dziewczyna, która skrupulatnie dba o własną higienę
humanitas \| mundus noun	ludzkośćnoun ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie
Raymundus noun	Rajmundnoun imię męskie;
Sigismundus \| Segimundus noun	Zygmuntnoun imię męskie;

Historia wyszukiwania