Polski | Łacina |
---|---|
ciąg (matematyka, matematyczny) ponumerowana lista, formalnie funkcja o dziedzinie w liczbach naturalnych; noun | -aenoun |
ciąg (technologia, technika, techniczny) przepływ określonego czynnika (wody, gazu, spalin itp.) wywołany różnicą ciśnień noun | Tugiumnoun |
ciąg noun ciągłość zdarzeń następujących po sobie | cursus [cursus](4th) M |
ciąg noun układ rzeczy położonych jedna za drugą | rēmigōnoun |
ciągle adverb bez przerw, nieustannie | constanter [constantius, constantissime]adverb |
ciągnie swój do swego jednakowe zjawiska czy osobniki mają tendencję do łączenia się w pary | |
ciągnąć (potocznie, potoczny) pić verb | bibo [bibere, bibi, bibitus](3rd) |
ciągnąć (przenośnie, przenośnia) zbliżać się, nadchodzić verb | accessusverb |
ciągnąć (wulgarnie, wulgaryzm) wykonywać fellatio verb | fello [fellare, fellavi, fellatus](1st) |
ciągnąć verb kontynuować | pergo [pergere, perrexi, perrectus](3rd) |
ciągnąć verb o wietrze, zwłaszcza zimnym i nieprzyjemnym wiać | trahōverb |
ciągnąć verb powoli pić coś | dēlībōverb |
ciągnąć verb wlec, przesuwać za sobą | trahōverb |
ciągnąć verb wędrować, zmierzać do określonego celu, na ogół grupowo | errōverb |
ciągłość noun cecha tego, co ciągłe | continuitas [continuitatis](3rd) F |
ciągły (o kształcie) pozbawiony przerw adjective | continuatus [continuata, continuatum]adjective |
ciągły adjective nieustanny, ciągle trwający | continuus [continua, continuum]adjective |
ciągły adjective regularnie się powtarzający | semperadjective |
korkociąg noun urządzenie służące do wyjmowania korków z butelek; | extraculum [extraculi](2nd) N |
lachociąg (wulgarnie, wulgaryzm) osoba wykonująca na mężczyźnie seks oralny noun | fellātornoun |
naciągać verb napinać przez ciągnięcie | arrĭgĕreverb |
naciągać verb o płynie nabierać właściwości | abstraho [abstrahere, abstraxi, abstractus](3rd) TRANS |
naciągać verb osiągać coś czyimś kosztem | captiōverb |
naciągać verb powodować nadwerężenie mięśni | scissuraverb |
naciągać verb przedstawiać pewne sprawy nierzetelnie | percolōverb |
naciągać verb umieszczać coś na czymś lub na kimś, przeciągając to | trahōverb |
ociągać verb robić coś zbyt powolnie, niechętnie, wahając się | haesĭtāreverb |
pociąg (transport, transportowy) (kolejnictwo) (technologia, technika, techniczny) lokomotywa z wagonami; noun | |
pociągający adjective wzbudzający zainteresowanie | iucundusadjective |
pociągać (potocznie, potoczny) palić (papierosy) verb | fumōverb |
pociągać verb być dla kogoś interesującym, intrygującym, również seksualnie atrakcyjnym | alliciōverb |
pociągać verb wielokrotnie ciągnąć za coś | trahōverb |
pociągnięcie noun czyn będący kolejnym krokiem danego planu | trūdōnoun |
powściągliwość noun umiejętność panowania nad sobą | cella [cellae](1st) F |
powściągliwy adjective potrafiący zachować opanowanie, mający umiar | verēcundusadjective |
przeciąg noun strumień chłodnego powietrza powstały w pomieszczeniu z otwartymi lub nieszczelnymi drzwiami lub oknami | Tugiumnoun |
przeciągać verb powodować za pomocą ciągnięcia, że coś przedostaje się, przechodzi przez coś na inną stronę | pello [pellere, pepuli, pulsus](3rd) |
przeciągać verb przedłużać czas trwania czegoś | bubileverb |
przeciągać verb wyciągać swoje członki w boki lub do góry | extendo [extendere, extendi, extensus](3rd) TRANS |
przeciągać verb zmieniać położenie czegoś, ciągnąc to | trahōverb |