bić w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| bić verb uderzać kogoś, zadawać komuś ból | battuo [battuere, -, -]verb pulso [pulsare, pulsavi, pulsatus]verb |
| bić brawo verb klaskać | applaudōverb |
| gnębić verb powodować zły stan psychiczny | aerumna [aerumnae]verb |
| gnębić verb trwać w złym stanie psychicznym | dīvidiaverb |
| gnębić verb znęcać się psychicznie lub fizycznie nad kim lub nad czym | gravareverb |
| grabić (książkowy) odbierać coś komuś siłą, łupić verb | compīlāreverb |
| grabić verb zgarniać grabiami siano, liście lub zżęte zboże, także wyrównywać powierzchnię ziemi | asōtusverb |
| hańbić verb okrywać hańbą, przynosić hańbę | dehonesto [dehonestare, dehonestavi, dehonestatus]verb |
| lubić verb darzyć kogoś lub coś pozytywnym uczuciem | amo [amare, amavi, amatus]verb diligo [diligere, dilexi, dilectus]verb |
| pobić verb brać czynny udział w bójce, zadać ciosy jeden drugiemu | battuereverb |
| pobić verb zadać wiele ciosów, uderzyć kogoś lub coś wiele razy | mulcōverb |
| pobić verb zwyciężyć kogoś | vincōverb |
| poślubić verb wziąć z kimś ślub, ożenić się lub wyjść za mąż | nubereverb |
| przygnębić verb dać przygnębienie, wprowadzić kogoś w zły stan psychiczny; spowodować złe samopoczucie u kogoś | , ēvertĕreverb |
| przysposobić (dawniej, dawny) przygotować coś do użytku verb | adaptōverb |
| przysposobić (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) przyjąć do rodziny cudze dziecko, uznając je za swoje verb | asciscōverb |
| przysposobić verb wyszkolić kogoś w czymś lub uczynić kogoś zdatnym do czegoś | agmen [agminis]verb |
| robić verb wykonywać coś, tworzyć, produkować, przyrządzać, przygotowywać | ago [agere, egi, actus]verb facio [facere, additional, forms]verb |
| robić verb zajmować się czymś, wykonywać jakąś czynność; wywoływać jakiś stan | ago [agere, egi, actus]verb facio [facere, additional, forms]verb |
| robić loda (wulgarnie, wulgaryzm) wykonywać fellatio, dokonywać oralnej stymulacji penisa verb | fellito [fellitare, fellitavi, fellitatus]verb |
| robić różnicę verb powodować, że coś nie jest komuś obojętne | intersum [interesse, interfui, interfuturus]verb |
| robić z igły widły (potocznie, potoczny) wyolbrzymiać coś, przesadzać verb | |
| robić z muchy słonia (rzadki, rzadko używany) wyolbrzymiać coś, mówić o czymś z przesadą verb | |
| rozbić (książkowy) pokonać nieprzyjaciela w walce, rozproszyć siły nieprzyjaciela verb | pello [pellere, pepuli, pulsus]verb |
| rozbić verb rozpaść się na kawałki | rumpereverb |
| rozbić verb uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki | rumpereverb |
| rozbić verb ulec wypadkowi | conflictus [conflictus]verb |
| rozbić verb uszkodzić część ciała przez uderzenie lub upadek | laesusverb |
| rzeźbić (sztuka) wycinać w czymś, nadając określony kształt verb | sculpōverb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) czynić samego siebie czymś lub jakimś verb | doceo [docere, docui, doctus]verb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) uczyć, kształcić kogoś do czegoś verb | doceo [docere, docui, doctus]verb |
| sposobić (przestarzałe, przestarzały) urządzać, przygotowywać coś verb | parōverb |
| trąbić verb wydawać dźwięk podobny do dźwięku trąbki lub trąby | buccina [buccinae]verb |
| trąbić verb wydawać dźwięk trąbką lub trąbą | buccina [buccinae]verb |
| wabić verb działać przyciągająco | alliciōverb |
| wielbić (przestarzałe, przestarzały) czcić, oddawać cześć verb | adorareverb |
