słownik Łacino-Polski »

laesus w języku polskim

ŁacinaPolski
laesus verb

rozbićverb
uszkodzić część ciała przez uderzenie lub upadek

urażaćverb
naruszać wrażliwe, bolące miejsce przez dotknięcie lub przez silniejszy bodziec

urażaćverb
wyrządzać przykrość

laesus adjective

rannyadjective
taki, który ma ranę

illaesus [illaesa, illaesum] adjective

nietkniętyadjective
cały, nieraniony, zdrowy, bez szwanku