słownik Polsko-Łacina »
ad w języku łacina
| Polski | Łacina |
|---|---|
| mądrze adverb od: mądry | sapienteradverb |
| marmolada (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) gęsty, stężony przetwór owocowy sporządzany z przetartych owoców gotowanych z cukrem; noun | melimēlumnoun |
| megaduks (historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) wysoki stopień wojskowy, jeden z najwyższych urzędów w Cesarstwie Bizantyjskim w późnym jego okresie; noun | megaduxnoun |
| metr kwadratowy (matematyka, matematyczny) jednostka miary równa polu kwadratu o boku jednego metra; noun | metrum quadratumnoun |
| mieć nadzieję verb wierzyć, ufać, wyrażać nadzieję na coś; myśleć, że; spodziewać się, że | spero [sperare, speravi, speratus](1st) |
| między młotem a kowadłem adverb w sytuacji wyboru między dwiema złymi możliwościami | inter malleum et incudemadverb |
| mieszadło (technologia, technika, techniczny) przyrząd do mieszania noun | turbātornoun |
| miriada (książkowy) ogromna ilość czegoś noun | myrias [myriados/is]noun |
| Mogadiszu (geografia, geograficzny) stolica Somalii; noun | Mogadīsciumnoun |
| mortadela (spożywczy) (kulinaria, kulinarny, kulinarnie) rodzaj kiełbasy, produkowanej z mięsa mielonego i słoniny, doprawiana pieprzem czy innymi dodatkami noun | tucetumnoun |
| Morze Adriatyckie (geografia, geograficzny) basen morski pomiędzy Półwyspem Apeniński a Półwyspem Bałkańskim, północne odgałęzienie Morza Śródziemnego; noun | Mare Hadriaticumnoun |
| mosiądz noun stop miedzi z cynkiem; | orichalcum [orichalci](2nd) N |
| mrówkojad (zoologia, zoologiczny) południowoamerykański ssak żywiący się mrówkami i termitami; noun | vermilinguanoun |
| muflon kanadyjski (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Ovis canadensis George Shaw, gatunek górskiej owcy z rzędu parzystokopytnych występujący w Ameryce Północnej; noun | Ovis canadensisnoun |
| na dokładkę (potocznie, potoczny) mówiący dodaje informację jeszcze istotniejszą, niż ta, którą już podał | |
| na przykład … poprzedzająca wyliczenie przykładów | |
| nad …położenie kogoś lub czegoś powyżej omawianego wyrażenia | |
| Nadab (biblijny) imię męskie; noun | Nadabnoun |
| nadal adverb w dalszym ciągu, dalej, wciąż jeszcze | sēdōadverb |
| nadanie (historia, historyczny, historycznie) to, co jest przedmiotem nadania (1.2) noun | dononoun |
| nadanie (rzeczownik odczasownikowy) od nadać noun | mittōnoun |
| nadawać verb emitować komunikat, wiadomość za pomocą radio, telewizji lub w inny sposób | dissemino [disseminare, disseminavi, disseminatus](1st) |
| nadawanie (rzeczownik odczasownikowy) od nadawać noun | dissēminōnoun |
| nadbrzusze (anatomia, anatomiczny) górna okolica brzucha; noun | epigastriumnoun |
| nadchodzić verb idąc, przybywać do określonego miejsca | advenireverb |
| nadciśnienie (medycyna, medyczny) wzrost ciśnienia tętniczego krwi ponad wartości uznawane za normalne noun | hypertensionoun |
| nadciśnienie płucne (medycyna, medyczny) nieprawidłowe, zwiększone ciśnienie w tętnicy płucnej noun | |
| nadczłowiek (filozofia, filozoficzny) jednostka przewyższająca pod każdym względem wszystkich ludzi; noun | homo superiornoun |
| Naddniestrze (geografia, geograficzny) (politologia, polityka, politologiczny, polityczny) region autonomiczny Mołdawii; noun | Trānsdanastrianoun |
| nadejście noun pojawienie się, zjawienie się w jakimś miejscu | adventumnoun |
| nadejście noun przybycie, przyjście do jakiegoś miejsca | adventumnoun |
| nadepnąć verb przygnieść coś stopą; nastąpić na coś | calcareverb |
| nader (książkowy) bardzo, niezmiernie adverb | perquamadverb |
| nadgarstek (anatomia, anatomiczny) część ręki pomiędzy przedramieniem a dłonią; noun | carpusnoun |
| nadizarski adjective położony nad Izarą, żyjący nad Izarą | Isaraadjective |
| nadludzki adjective taki, który przekracza ludzkie siły i wytrzymałość | divinus [divina -um, divinior -or -us, divinissimus -a -um]adjective |
| nadmiarowy adjective nadmierny, którego jest zbyt wiele | improbus [improba, improbum]adjective |
| nadmienienie (rzeczownik odczasownikowy) od nadmienić noun | memorōnoun |
| nadmiernie adverb w sposób nadmierny | excessiveadverb |
| nadmierny adjective taki, który (swoją intensywnością, rozmiarem) przekracza miarę, normę | improbus [improba, improbum]adjective |
