słownik Polsko-Łacina »

ad w języku łacina

PolskiŁacina
AD = (łacina) anno Domini → rok Pański

AD

ad w odniesieniu do

ad

adadżio (choreografia, choreograficzny) liryczny taniec dwojga solistów, przechodzenie z pozy do pozy oraz podnoszenie tancerki przez partnera;
noun

lentenoun

adaks (systematyka) (zoologia, zoologiczny) Addax Laurillard, rodzaj ssaka parzystokopytnego z podrodziny antylopowców;
noun

pȳgargusnoun
M

Adalbert noun
imię męskie;

Adalbertusnoun

Adam (biblijny) według Księgi Rodzaju imię pierwszego człowieka na Ziemi oraz protoplasty rodu ludzkiego;
noun

Adamus | Adamnoun

Adam noun
imię męskie;

Adamus | Adamnoun

adamowy adjective
związany z biblijnym Adamem, dotyczący biblijnego Adama

Adamadjective

adaptacja noun
przystosowanie do nowego sposobu użytkowania, przeróbka

accommodatio [accommodationis](3rd) F
noun

adaptować (biologia, biologiczny) o organizmach: przystosować się/przystosowywać się w ciągu rozwoju ewolucyjnego do zmienionych warunków środowiska
verb

mutareverb

adaptować verb
dostosować/dostosowywać do innego użytku

adaptōverb

Addis Abeba (geografia, geograficzny) stolica Etiopii;
noun

Neanthopolisnoun

adduktor (anatomia, anatomiczny) mięsień przywodzący kończynę do osi ciała;
noun

adductor [adductoris](3rd) M
noun

addycja (biologia, biologiczny) mutacja polegająca na wstawieniu jednej lub większej liczby zasad
noun

additio [additionis](3rd) F
noun

addycja (chemia, chemiczny) reakcja chemiczna polegająca na przyłączeniu jednej cząsteczki do drugiej, w wyniku czego powstaje tylko jeden produkt, bez produktów ubocznych;
noun

additio [additionis](3rd) F
noun

adekwatny adjective
dokładnie czemuś odpowiadający

adaequātusadjective

Adelajda (geografia, geograficzny) miasto w Australii;
noun

Adelaidanoun

Adelajda noun
imię żeńskie;

Adalheidisnoun

Aden (geografia, geograficzny) miasto w południowo-zachodnim Jemenie, nad Zatoką Adeńską;
noun

Arabia Fēlīxnoun

adept noun
osoba, która się kształci, szczególnie osoba zdobywająca wiedzę praktyczną

alumnus disciplinaenoun

adeptka (książkowy) (filozofia, filozoficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zwolenniczka jakiejś idei, doktryny
noun

adstipulator [adstipulatoris](3rd) M
noun

adiudykacja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) decyzja sądowa, przyznająca prawo własności
noun

adiudicationoun

administracja noun
zarządzanie czymś, administrowanie

administratio [administrationis](3rd) F
noun

administrator noun
osoba zarządzająca czymś

administrator [administratoris](3rd) M
noun

administrować verb
sprawować zarząd, kierować jakąś wyodrębnioną dziedziną działalności

administro [administrare, administravi, administratus](1st)
verb

admiracja (książkowy) (dawniej, dawny) przejaw podziwu i uwielbienia dla kogoś lub czegoś
noun

admīrātiōnoun

admiralski adjective
związany ze stanowiskiem admirała, należący do admirała

praefectus classisadjective

admirator (przestarzałe, przestarzały) wielbiciel
noun

admirator [admiratoris](3rd) M
noun

admirał (entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) rusałka admirał, motyl z rodziny rusałkowatych
noun

nāvarchusnoun

admirał (marynarka) najwyższy stopień (dowódca) w marynarce wojennej, równoważny stopniowi generała broni w armii lądowej, naczelny wódz floty;
noun

nāvarchusnoun

admirał (marynarka) oficer mający stopień admirała (1.1)
noun

nāvarchusnoun

admirować (przestarzałe, przestarzały) (książkowy) podziwiać kogoś, uwielbiać go
verb

admīrorverb

adnotacja noun
uwaga, dopisek, przypisek, notatka

adnotatio | notanoun

Adolf noun
imię męskie;

Adolphusnoun

Adonis (mitologia grecka) urodziwa postać mitologiczna, ukochany Afrodyty;
noun

Adonisnoun

adopcja (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) prawne uznanie obcego dziecka za własne;
noun

adoptio [adoptionis](3rd) F
noun

adopcja noun
przygarnięcie zwierzęcia (np. bezdomnego, ze schroniska)

adoptio [adoptionis](3rd) F
noun

adopcyjny adjective
związany z adopcją, dotyczący adopcji

adoptatioadjective

adoptować verb
dokonywać / dokonać adopcji

adopto [adoptare, adoptavi, adoptatus](1st) TRANS
verb

adoracja (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) ceremonia oddawania czci Bogu lub świętym
noun

adoratio | venerationoun

12